Τι διαβάζετε;

[Arachnida]

Διάβασα τα "Γονίδια της Αγιότητας" του Διαμαντή Φλωράκη, που είχα την τύχη να το αποκτήσω στο διήμερο φανταστικής λογοτεχνίας των Συμπαντικών Διαδρομών.

Είναι μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας και αφηγείται το χαμηλών τόνων χρονικό μιας απιθανης σε σύλληψη προσπάθειας βιοτρομοκρατίας, που διαδραματίζεται στην σημερινή Αθήνα. Χωρίς να είναι τέλειο, ήταν πολύ καλύτερο απ' ότι περίμενα. Τόσο ώστε να με κάνει να αναζήτησω και άλλους τίτλους από τον συγγραφέα.

[nikosal]

To Einstein Intersection του Samuel Delany. Περισσότερα για αυτό εδώ.

 

To Naked Sun του Isaac Asimov. Πάνε 25 χρόνια που το είχα πρωτοδιαβάσει και αυτή τη φορά το διαβάζω στο πρωτότυπο. Η δεύτερη ιστορία με πρωταγωνιστές τους Λίτζι Μπέιλι και Δανιήλ Ολιβόου, που έζησε ως... το Foundation and Earth, δηλαδή μερικές χιλιάδες χρόνια αργότερα από τον Γυμνό Ήλιο. Οι δύο τους προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο ενός φόνου στη μακρινή Σολάρια, μια από τις 50 διαστημικές αποικίες των γήινων (που όμως έχουν πλέον αποκοπεί από το μητρικό πλανήτη). Ο Ασίμοφ δεν γράφει αστυνομικά με διαστημική χροιά, δηλαδή καμουφλαρισμένα αστυνομικά όπου αντί για αυτοκίνητο έχουμε διαστημόπλοιο και αντί για ρεβόλβερ ακτινοπίστολα, κάτι τέτοιο θα είχε ελάχιστο ενδιαφέρον. Γράφει για κόσμους που έχουν εντελώς διαφορετικά κοινωνικά χαρακτηριστικά και ανθρώπους που ζουν και σκέπτονται με πολύ διαφορετικό τρόπο από ό,τι εμείς. Για αυτό και είναι καλός.

[adia]

Διάβασα το «To Reign in Hell», του Steven Brust. Η ιστορία του πολέμου των αγγέλων στον ουρανό, πριν από τη δημιουργία του κόσμου μας. Ωραία γραφή, πολλοί χαρακτήρες, τραγική ιστορία. Όπως αναρωτιέται και το βιβλίο, ποιος φταίει; η υπερηφάνεια; ή μήπως δε φταίει κανείς και ο πόλεμος ήταν αναποφευκτος;

[Nihilio]

Εγώ διάβασα το "Ανάμεσα" του Π.Μ. Ζερβού (ξεχωριστό τοπικ μια από τις επόμενες ημέρες) και συνεχίζω με τη Δίκη του Κάφκα.

[Faia de Wolf]

Μόλις τελείωσα την "Βιογραφία του Διαβόλου" του Peter Stanford, δυχτυχώς, σε μετάφραση... Πιστεύω πως στο πρωτότυπο θα είχε γέλιο σε αρκετά σημεία. Κατά τα άλλα αρκετά ενδιαφέρον αν σε ενδιαφέριε το θέμα. καταπιάνεται με την ιδέα του Κακού/Διαβόλου σε διάφορους πολιτισμούς, περνάει στις θέσεις του χριστιανισμού και την αντιμετώπιση του θέματος από την σύγχρονη εκκλησία. Τελικά, υπάρχει ο Διάβολος; Διαβάστε το και θα πάρετε -ή θα αναζητήσετε- μια απάντηση...

[Mort13]

Τελείωσα και το The Einstein Intersection του Sam Delany...

[araquel]

tauntaun13, εσύ είσαι γρήγορος...

 

διαβάζω και εγώ το the einstein intersection του delany, συνεχίζω και το generation x του copland. α, και τελείωσα και κάπου στα ενδιάμεσα και το πρώτο βιβλίο από το a series of unfortunate events, the bad beginning του lemony snicket- κάτι handler (δεν θυμάμαι το μικρό του αυτή τη στιγμή)

[Mort13]

Διάβασα (ή μάλλον ρούφηξα) το Dying of the Light του G.R.R. Martin. Απλά κα-τα-πλη-κτι-κό... κι όμως ήταν το πρώτο του βιβλίο!

[Sileon]

Τέλειωσα το Hotel Savoy του Joseph Roth. Είναι ένα μικρό και πολύ καλογραμμένο βιβλίο της δεκαετίας του 20'. Η περίοδος στην οποία εξελίσσεται η ιστορία είναι μετά την ληξη του Α' Παγκοσμίου, όπου πρώην αιχμάλωτοι του πολέμου στον δρόμο της επιστροφής απο τα Ρώσικα στρατόπεδα συγκέντρωσης, σταθμεύουν στο ξενοσοχείο Savoy. Το περιβάλλον του ξενοδοχείου μέσα απο την ματιά του πρωταγωνιστή αποκτά απο μια γκροτέσκα και ελαφρώς καφκική ατμόσφαιρα και αποτελεί μια μικρογραφία της ανθώπινης κοινωνίας.

Τώρα ξεκινάω για τον Κύριο του φωτός του Ζελαζνύ.

[Oberon]

Αυτές τις μέρες διαβάζω το Einstein Intersection του Delany που είναι εξαίρετο, όπως και το Xanth novel "Question Quest" που έχει τρομερό γέλιο! Αμέσως μετά θα αρχίσω τη Μάγισσα του Πορτομπέλλο του Coelho.

[heiron]

Κορουμ-Ο Ταυρος και το δορυ

Ναι,ναι το ξερω...εχω διαβασει βιβλια του Μουρκοκ που δεν εχουν μεταφραστει ακομη και ειχα αφησει τα μισα του Κορουμ αδιαβαστα αλλα ειπα να επανορθωσω.Ωραιο ειναι μεχρι στιγμης.Κλασικος Μουρκοκ βασικα,δεν λεει τιποτα καινουργιο και συναρπαστικο αλλα αφου μου αρεσει γενικα ο τυπος...

[Mort13]

To Moonraker του Ian Fleming.

[Darkchilde]

Κι εγώ διαβάζω το Einstein Intersection του Delany.

 

Μόλις το τελειώσω θα συνεχίσω με το Judas Unchained του Hamilton. Έχω μείνει στην μέση της ιστορίας που άρχισε με το Pandora's Star.

[Sileon]

Έχω τελειώσει τον Κύριο του Φωτός και ξεκίνησα τον Απαρηγόρητο του Ισιγκούρο.

[Eroviana]

Πω, πω! Έχω να γράψω τόσο καιρό εδώ που δεν αναγνωρίζω σχεδόν κανέναν σας!

 

Τέλος πάντων, τα τελευταία που διάβασα ήταν το Damnation Game του Clive Barker, το οποίο ομολογώ με εξέπληξε "τρομακτικά" . Επίσης, το Nightwatch του Terry Prachett όπως και το Pyramids του ίδιου. Το πρώτο απ' ότι θυμάμαι το'χετε διαβάσει αρκετοί. Προσωπικά, μου άρεσε ΠΑΡΑ πολύ! Πιο σκοτεινό από τα συνηθισμένα του, λιγότερο αστείο, αλλά πολύ πιο "μυστήριο". Οι πυραμίδες από την άλλη ήταν απλά άλλη μια discworld ιστορία. Όχι κάτι το ιδιαίτερο. Πάντως, συνεχίζω ως "φαν" Πράτσετ

 

Τώρα διαβάζω το De Profundis του Oscar Wilde. Μ'έχει κουράσει λίγο στα τελιεώματα, είδα και την ταινία στο μεσοδιάστημα και δεν είμαι σίγουρη αν θα το τελειώσω. Προς το παρόν με απασχολεί η πτυχιακή μου με το βιβλίο Εισαγωγή στη φανταστική Λογοτεχνία του Τσβέταν Τόντοροφ. Δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ ιδιαίτερα με τον κύριο, αλλά θα επιμείνω...

 

Καλό διάβασμα σε όλους

[Oberon]

Eroviana, μπορείς να μου πεις από ποιες εκδόσεις είναι το βιβλίο του Τόντοροφ? Με ενδιαφέρει πολύ.

[Eroviana]

Εκδόσεις Οδυσσέας, μετάφραση Αριστέα Παρίση. Είναι παλιό βιβλίο όμως, ίσως χρειαστεί να το παραγγείλεις.

[araquel]

διάλειμμα από όλα (einstein intersection, generation x), γιατί η δουλειά για το πανεπιστήμιο είναι πιο παλούκι από όσο περίμενα. στα μεσοδιαστήματα κάλυψα το 2ο, 3ο και 4ο βιβλίο από το a series of unfortunate events (the reptile room, the wide window, the miserable mill).

επιστροφή σιγά σιγά...

[Naurgul]

"A Mathematical Theory of Communication" του Claude Shannon. Όχι απλώς δεν είναι sf ή f αλλά δεν είναι ούτε καν λογοτεχνικό. Αμέσως μετά θα διαβάσω το Catcher in the Rye, το πήρα απόφαση πια.

[D'Ailleurs]

Robert Ludlum - Εντολή εξόντοσης (The Janson directive)

Υπόθεση:Ο Πίτερ Νόβακ, ένας πανίσχυρος μεγιστάνας με διεθνή ακτινοβολία, βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης, κρατείται αιχμάλωτος μιας τρομοκρατικής οργάνωσης στη Σρι Λάνκα. Οι τρομοκράτες αρνούνται να διαπραγματευτούν και σχεδιάζουν να τον εκτελέσουν βάναυσα μέσα σε λίγες μέρες…

 

Μόνος ένας άνθρωπος έχει τις ικανότητες και την εμπειρία να τον σώσει. Ο Πολ Τζάνσον, πρώην πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, που οι επιτυχίες του τον έχουν κάνει θρύλο. Ο Τζάνσον έχει αποσυρθεί πια από την ενεργό δράση. Αλλά στον Πίτερ Νόβακ χρωστά την ίδια του τη ζωή. Κι έτσι, δέχεται ν΄αναλάβει την παράτολμη αποστολή της διάσωσής του.

 

Η επιχείρηση, όμως, έχει τραγική κατάληξη και ο Τζάνσον βρίσκεται ξαφνικά στο μάτι του κυκλώνα: Κάποιοι πολύ υψηλά ιστάμενοι διατάσσουν την εξόντωσή του. Και η πράκτορας που στέλνουν ξοπίσω του, η Τζέσικα Κινκέιντ, έχει μελετήσει τις μεθόδους του όσο κανείς άλλος και μπορεί να προβλέψει την κάθε του κίνηση…

 

Σε μια ιλιγγιώδη φυγή, από τη Βομβάη στην Αθήνα κι από το Άμστερτνταμ στην Ουγγαρία, καθώς τρέχει για να γλιτώσει τη ζωή του, ο Τζάνσον συνειδητοποιεί πως βρίσκεται αντιμέτωπος με μια συνωμοσία που έχει ξεφύγει από τον έλεγχο των διοργανωτών της. Και για να την ξεσκεπάσει πρέπει πρώτα να βρει την απάντηση σ’ ένα κρίσιμο ερώτημα: Ποιος ήταν στ’ αλήθεια ο Πίτερ Νόβακ;

[Naroualis]

Μόλις τελείωσα το Θεραπευτή του Ηλία Φλωράκη και τον Αόρατο άνθρωπο του Γουέλς. Ξεκίνησα τα Κινέζικα Κουτιά της Σώτης Τριανταφύλλου και ζαχαρώνω και τα Μυστικά των Χωρών Χωρίς του Ζαρκαδάκη. Ο Κύριος του Φωτός παραπέμπεταοι στις καλένδες...

[araquel]

μαζί με ό,τι άλλο, ξεκινάω και το astro-truckers του mikael niemi. από όσο κατάλαβα είναι χιουμοριστική ε.φ.. άντε να δούμε...

[Pixie]

Τελείωσα το Fevre Dream του πολυαγαπημένου μας Μάρτιν. Μια ιστορία με βρυκόλακες στη Νέα Ορλεάνη. Τώρα θα μου πείτε "πάλι βρυκόλακες στη Νέα Ορλεάνη;"

Ε, τι να κάνουμε, αφού εκεί εχουνε στήσει το μαγαζί. Το βιβλίο πάντως δεν έχει καμία σχεση με Αν Ράις. Εχει σχέση με ποταμόπλοια. Πολλά ποταμόπλοια, και γω που ποτέ δεν τους είχα δώσει πολλή σημασία , κουράστηκα σε αρκετά σημεία.

Επίσης όλοι μου είχανε πει ότι τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και έχει μια ανατροπή στο τέλος, αλλά μάλλον μου ξέφυγε γιατί αυτά που περίμενα να γίνουν, αυτά και έγιναν.

 

Συνεχίζω με το Kushiel's Avatar το τρίτο μέρος της τριλογίας, όπου εδώ η ηρωίδα ψάχνει το όνομα του ενός θεού και γυρίζει όλο το κόσμο για να το βρει. Είναι το πιο σκοτεινό και ίσως το πιο ώριμο βιβλίο της σειράς, αλλά οι ταξιδιωτικές λεπτομέρειες είναι υπερβολικές. Εχω φτάσει κάπου στη μέση της Αφρικής και με βασανίζει ο πειρασμός να πηδηξω μερικά κεφάλαια (κακιά συνήθεια αυτή - πρέπει να την κόψω), όχι πολλά , μέχρι εκεί που φτάνει στον προορισμό της...

[nikosal]

Πιάνω το πρώτο βιβλίο του Νέου Ήλιου (Τζιν Γουλφ) μεταφρασμένο από το Δημήτρη Αρβανίτη (εκδόσεις Τρίτων). Έχω διαβάσει δεξιά και αριστερά ότι πρόκειται για ένα κλασικό βιβλίο... Το μόνο πρόβλημα αν το ξεκινήσεις στα ελληνικά, είναι ότι θα περιμένεις τον εκδότη για τις συνέχειες. Αλλά όπως μου είπε ο Αρβανίτης, έχει βάλει φουλ μπροστά για τα υπόλοιπα μέρη.

[Faia de Wolf]

Μόλις ξανάπιασα τον M. V. Manfredi και προς στιγμήν απολαυμβάνω την "Τελευταία Λεγεώνα".