Jump to content

Τι Γράφετε Τελευταία;


Βάρδος

Recommended Posts

Το δοκίμασα αλλά δεν πιάνει. Θα προσπαθήσω τη νέα χρονιά. Άραγε το 2009 θα σπάσει την παράδοση της απορριψης;

 

Παρατηρητή, keep walking, εγώ ήμουν νιά και γέρασα μέχρι να μου πεί ένας εκδότης το ναί! 10 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΠΑΛΕΥΩ, έχω πάει σε ό,τι εκδοτικό οίκο υπάρχει στην Ελλάδα, κι ακόμα κι όταν μου απέρριπταν το ένα, όταν έγραφα καινούργιο τους το ξαναέστελνα! Αν απογοητευόμουν, και σταματούσα και δεν έστελνα πριν ένα χρόνο την Τρελοφάνεια στην Χαραμάδα, δεν θα έβγαινε βιβλίο τώρα...και πρόσεξε, η Τρελοφάνεια είναι το πρώτο βιβλίο που έγραψα, αλλά επειδή ανακάλυψα την Χαραμάδα είπα να στείλω και σ'αυτούς ό,τι είχα στείλει στους υπόλοιπους...μιλάμε για επιμονή, έτσι;

 

Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενος γιατί οριστικοποιήσαμε τον τίτλο του καινούργιου βιβλίου… Μένει το εξώφυλλο ακόμα…Ουφ

Εμείς κοντεύουμε να κλείσουμε το εξώφυλλο, αλλά ο τίτλος ακόμα παίζει...το Τρελοφάνεια είναι κάπως, και μάλλον δεν θα το κρατήσουμε...κρίμας...και το είχα συνηθίσει τόσα χρόνια :p

Link to comment
Share on other sites

Γεια mman!

 

Απαντώ λοιπών (άλλο που δε θέλω):

 

 

 

1 (ελπίζω κάποιοι να μη βαρεθούν γιατί έγραψα περίπου τα ίδια και σε απάντηση της Blondbraind) το πρώτο μου βιβλίο ονομάζεται «Η νύχτα της λευκής παπαρούνας» και βγήκε το Νοέμβριο του 2007 από τη Διόπτρα. Το βιβλίο ξενικά με την ιστορία του Μάριου ενός αστού τριαντάρη που το αυτοκίνητο του καταρρέει στην ερημιά ενός επαρχιακού δρόμου κι εκείνος καταλήγει σ’ ένα χωριό προκειμένου να ζητήσει βοήθεια. Καταλήγει σ’ ένα πανδοχείο κι εισβάλει στη μέση μιας γιορτής που γίνεται εκεί. Τελικά οι άνθρωποι αρχίζουν να του διηγούνται ιστορίες. Ιστορίες παλιές και παράξενες. Φαντάσου το κλασσικό γοτθικό ύφος σε συνδυασμό με τη λαϊκή μας παράδοση. Αν θες να πάρεις μια ιδέα σε παραπέμπω στο blog μου (ελπίζω να επιτρέπεται αυτό) www.constantinmissios.blogspot.com . Είναι καινούργιο αλλά θα βρεις αναρτημένη την ομώνυμη ιστορία. Επίσης θα αναρτήσω άλλη μια απ’ αυτό το βιβλίο στη βιβλιοθήκη. Δυστυχώς δε μπορώ να βάλω περισσότερες (για ευνόητους λόγους, τζιζ!!!)

 

 

 

2 το δεύτερο βιβλίο είναι ένα φάντασι μυθιστόρημα που θα έχει τίτλο:

 

Ο Λέκγουελ και οι ξεχασμένοι θεοί

 

 

 

Δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες γιατί εμπνεόμενος από το τρείλερ του Γιάννη Πλιώτα (όπου να ναι θα πάρω το βιβλίο για να δω τι συμβαίνει σ’ αυτό το βασίλειο της αράχνης!!!) έχω φτιάξει ένα αντίστοιχο teaser που θα σας βοηθήσει να πάρετε μια ιδέα και φυσικά αντί για λόγια θα αναρτήσω το οπισθόφυλλο μαζί με ολόκληρη την εισαγωγή του βιβλίου οπότε έτσι θα έχετε καλύτερη άποψη. Φυσικά για τα κείμενα θα προτιμούσα να σας τα παρουσιάσω μετά και την τελευταία επιμέλεια…

 

 

 

3 Μίσσιος

 

 

 

Σ’ ευχαριστώ για το ενδιαφέρον…

 

 

 

Blondbrained το Τρελοφάνεια μου άρεσε γιατί είναι παράξενο. Ωστόσο χρησιμοποιήστε τον μόνο αν το βιβλίο σου είναι αστείο/σατυρικό γιατί είναι αστείος. Εγώ τουλάχιστον έτσι τον εξέλαβα με την πρώτη.

Edited by constantinos
Link to comment
Share on other sites

Που ήσουνα παιδί μου κρυμμένος τόσο καιρό; Καλώς μας ήρθες και καλό δρόμο με τον Λέκγουελ.

Link to comment
Share on other sites

Η διαφορά ήταν ότι τους έστειλα ένα χειρόγραφο «αληθινό». Δεν προσπάθησα να τους εντυπωσιάσω με κάτι περίπλοκο αλλά τους έστειλα κάτι που διασκέδασα γράφοντας το.

Και κάπου εδώ διαβάζουμε άλλη μια μεγάλη αλήθεια...

Link to comment
Share on other sites

Γεια mman!

 

Απαντώ λοιπών (άλλο που δε θέλω):

Κωνσταντίνε, καλώς ήρθες κι από μένα, συγχαρητήρια για τα βιβλία σου και καλή συνέχεια!

 

Εγώ εδώ και μισή ώρα δεν γράφω τίποτα, και, το καλύτερο, δεν έχω να γράψω τίποτα! :woot_jump:

 

(Ναί, είναι τόσο ανακουφιστικό.)

Link to comment
Share on other sites

Κωνσταντίνε, καλώς ήρθες κι από μένα, συγχαρητήρια για τα βιβλία σου και καλή συνέχεια!

 

Εγώ εδώ και μισή ώρα δεν γράφω τίποτα, και, το καλύτερο, δεν έχω να γράψω τίποτα! :woot_jump:

 

(Ναί, είναι τόσο ανακουφιστικό.)

 

Δεν ξέρεις πόσο το ζηλεύω αυτό τον τελευταίο καιρό. Ο χειρότερος εφιάλτης μου είναι καταντήσω να γράφω αναγκαστικά. Αλήθεια όταν ξεκινάτε να γράψετε κάτι αισθάνεστε και λίγο υποχρεωμένοι να το τελειώσετε; Εγώ έτσι νιώθω. Λες κι αν αφήσω κάτι μισοτελειωμένο θα πέσει πάνω μου η κατάρα του Φαραώ ή λες κι όλοι οι ήρωες μου θα βγουν με γιαταγάνια να με κυνηγάνε επειδή τους άφησα κάπου στη μέση. Παλιότερα τους παρατούσα μια χαρά μισοξεχασμένους σε συρτάρια. Παράνοια… :juggle:

Link to comment
Share on other sites

Εγώ εδώ και μισή ώρα δεν γράφω τίποτα, και, το καλύτερο, δεν έχω να γράψω τίποτα! :woot_jump:

 

(Ναί, είναι τόσο ανακουφιστικό.)

 

Πριν από διόμισυ μήνες έκανα μια παρόμοια δήλωση και αισθανόμουμα περίπου έτσι.

Όμως, η πείρα λέει ότι αυτό το τίποτα δεν θα κρατήσει για πολύ...

Πάμε ένα στοίχημα ότι από προχτές που το έγραψες, κάτι πάει ν' αναδυθεί και το παλεύεις; :rolleyes:

 

Εγώ ξαναγράφω ένα διήγημα που νόμιζα πως είχα τελειώσει αλλά έχρηζε πολλών βελτιώσεων, σχετικά με το Τέλος της Νύχτας. (Παραφυάδα της αρχικής ιδέας της Τελευταίας Νύχτας)

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Βρήκα πριν κάποιο καιρό σε ένα συρτάρι, ένα τετράδιο με κάποιους χάρτες από ένα κόσμο που είχα ξεκινήσει να δημιουργώ για ένα παιχνίδι rpg. Εφόσον το παιχνίδι δεν έγινε ποτέ, σκέφτικα να γράψω μια στορία που θα διαδραματίζεται σε αυτόν τον κόσμο και η οποία είναι υπό κατασκευή τώρα.

Για όποιον ενδιαφέρεται, έχω αναρτήσει στη βιβλιοθήκη την εισαγωγή της ιστορίας(Λίλιθ), η οποία, όμως, χρήζει κάποιων διορθώσεων. Η γενική ιδέα, όμως, είναι εκεί κ θα ήθελα γνώμες!

 

Μετά την εισαγωγή, η ιστορία ξεκινά κάποια χρόνια αργότερα. Κεντρικός ήρωας είναι ο νεαρός Άριαν, ο οποίος ταξιδεύει με ένα περιπλανώμενο θίασο, που σταματάει σε πόλεις και χωριά, δίνοντας παραστάσεις σε πανηγύρια. Ο Άριαν έχει ανακαλύψει πως μπορεί να ελέγχει και να δημιουργεί φωτιά, μια μαγική δύναμη την οποία προσπαθεί να μάθει να ελέγχει με τη βοήθεια του πατέρα του, ο οποίος εργάζεται και ταξιδεύει μαζί του στο καραβάνι. Το πρώτο κεφάλαιο ξεκινά με τον Άριαν να δίνει ένα εντυπωσιακό σόου με φωτιές για να ανοίξει την παράσταση του θιάσου.

 

Σκέφτομαι να συνδέσω τη Λίλιθ(από την εισαγωγή του βιβλίου) με τον Άριαν, αλλά δεν έχω αποφασίσει ακόμα με ποιόν τρόπο.

Ακόμα θα εμφανιστούν και άλλοι χαρακτήρες που θα ακολουθήσουν τον Άριαν αργότερα, οι οποίοι θα είναι ιδιαίτεροι.

 

Εχω γράψει 3 κεφάλαια και κάποια αποσπάσματα που θα μπουν παρακάτω στην ιστορία. Αλλά ακόμα βρίσκονται όλα σε πολύ αρχικό στάδιο και έχω γεμίσει το σπίτι μου χαρτιά! :D Μόλις έχω κάτι έτοιμο θα το αναρτήσω! Μέχρι τότε,όμως, σχολιάστε ελεύθερα!

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...
Εγώ, είχα μια αναλαμπή, με ένα ελληνοκεντρικό φάντασυ (προσωρινός τίλτος "Αστήρ, Βέλος, Γαλή") που είχα ξεκινήσει το καλοκαίρι, κι έγραψα 1000 λέξεις, αλλά μετά... Αν δε διαβάσω λίγο κάτι σχετικό με τα καράβια της γεωμετρικής εποχής, μάλλον δε θα το παλέψω το γλεντάκι. Η μόνη μου λύση είναι να το γυρίσω πάλι σε κάτι που θα μοιάζει με την κλασσική εποχή (Περικλής και σία, δηλαδή). Αλλά μωρε παιδί μου, είναι και λίγο ίντριγκα να προσπαθήσεις να γράψεις για τα ελληνικά Dark Ages...

 

Μετά από αρκετές προσπάθειες κατάφερα να πάρω μπρος και να φτάσω τις 10,000 λέξεις. Ο τίτλος άλλαξε κι έγινε Περιστέρια και μάλλον θα μείνει ως έχει. Κόπηκε η μισή πλοκή και το ένα τρίτο των χαρακτήρων (με όψιον να αποκτήσουν δικό τους σπίτι μια μέρα, :Ρ , που θα λέγεται "Ένα") και βρήκα και καμπόσα πράγματα για τα πλοία που έψαχνα (ευχαριστώ, για τη βοήθεια αυτούς που βοήθησαν) οπότε μένουμε στα Dark Ages και πλέκουμε μύθους και πραγματικότητα. άντε να δούμε που θα καταλήξει.

Link to comment
Share on other sites

Μετά από αρκετές προσπάθειες κατάφερα να πάρω μπρος και να φτάσω τις 10,000 λέξεις. Ο τίτλος άλλαξε κι έγινε Περιστέρια και μάλλον θα μείνει ως έχει. Κόπηκε η μισή πλοκή και το ένα τρίτο των χαρακτήρων (με όψιον να αποκτήσουν δικό τους σπίτι μια μέρα, :Ρ , που θα λέγεται "Ένα") και βρήκα και καμπόσα πράγματα για τα πλοία που έψαχνα (ευχαριστώ, για τη βοήθεια αυτούς που βοήθησαν) οπότε μένουμε στα Dark Ages και πλέκουμε μύθους και πραγματικότητα. άντε να δούμε που θα καταλήξει.

 

 

 

Περιστέρια; Δεν πιστεύω σαν εκείνα του Αρκά! :bleh:

Edited by Παρατηρητής
Link to comment
Share on other sites

Περνάω φάση συγκέντρωσης υλικού και ανάγνωσης στην νιοστή. Δηλώνω επίσημα πως μια ιστορία που ανεβαίνει σε συνέχειες στην βιβλιοθήκη φαντασίας, αποφάσισα να την κάνω κανονική νουβέλα, παρά τις δυσκολίες που θ' αντιμετωπίσω. Όμως, νομίζω πως το υλικό της είναι πολύ καλό για να μείνει έτσι όπως έχει.

 

Ο λόγος για το Path of Chaos (formerly the Chronicles of Laira), το οποίο έχω πάρει απόφαση πως θα κάνω νουβέλα που ο κόσμος να χαλάσει. Προς το παρόν, απλά συλλέγω και ταξινομώ (και προσπαθώ να βρω το χαμένο) υλικό από σέσσιονς και περιμένω το κλικ μέσα μου που θα μου λέει πως είμαι έτοιμη να γράψω ολόκληρη την ιστορία, όπως έχει παιχτεί ως τώρα. Διαβάζοντας τα logs, βρίσκω πως ικανοποιούν την παίχτρια, αλλά όχι (απόλυτα) την αναγνώστρια, οπότε η δουλειά θα είναι και δύσκολη και πολλή.

 

Όμως έχω μια περίεργη αίσθηση πως θα βγει κάτι ΠΟΛΥ καλό απ' αυτές τις ατελείωτες ώρες παιχνιδιού και τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα των χαρακτήρων (της Λάιρα, δηλαδή :Ρ). Σαφώς, η ιστορία θα είναι στα αγγλικά που παίζεται κιόλας, οπότε οι αγγλομαθείς παρακαλούνται να υπομείνουν το ζάλισμα που θα φάνε όταν θα έχει ολοκληρωθεί κάποιο κομμάτι, για σχόλια και διορθώσεις. :)

Link to comment
Share on other sites

Περιστέρια; Δεν πιστεύω σαν εκείνα του Αρκά! :bleh:

Εκείνα ήταν σπουργίτια, χαζούλη μου.

 

Μιλάω για δύο περιστέρια που έφυγαν από την Αίγυπτο και πέταξαν ως τη Δωδώνη κι εκεί μίλησαν με ανθρώπινη γυναικεία φωνή κι έμαθαν στους Σελλούς πώς να κάνουν μαντείες από τα φύλλα της Ιερής Δρυός. Βέβαια από την επεξηγηματική πλευρά του μύθου, που λέει ότι πιθανόν τα περιστέρια να ήταν δυο γυναίκες, που φτάνοντας στη Δωδώνη μιλούσαν μόνο τη γλώσσα τους (γι' αυτό και ήταν σαν πουλιά που δε μιλούσαν) κι όταν έμαθαν τη γλώσσα δίδαξαν την τέχνη της μαντείας στους ντόπιους ιερείς.

Link to comment
Share on other sites

Περνάω φάση συγκέντρωσης υλικού και ανάγνωσης στην νιοστή. Δηλώνω επίσημα πως μια ιστορία που ανεβαίνει σε συνέχειες στην βιβλιοθήκη φαντασίας, αποφάσισα να την κάνω κανονική νουβέλα, παρά τις δυσκολίες που θ' αντιμετωπίσω. Όμως, νομίζω πως το υλικό της είναι πολύ καλό για να μείνει έτσι όπως έχει.

 

Ο λόγος για το Path of Chaos (formerly the Chronicles of Laira), το οποίο έχω πάρει απόφαση πως θα κάνω νουβέλα που ο κόσμος να χαλάσει. Προς το παρόν, απλά συλλέγω και ταξινομώ (και προσπαθώ να βρω το χαμένο) υλικό από σέσσιονς και περιμένω το κλικ μέσα μου που θα μου λέει πως είμαι έτοιμη να γράψω ολόκληρη την ιστορία, όπως έχει παιχτεί ως τώρα. Διαβάζοντας τα logs, βρίσκω πως ικανοποιούν την παίχτρια, αλλά όχι (απόλυτα) την αναγνώστρια, οπότε η δουλειά θα είναι και δύσκολη και πολλή.

 

Όμως έχω μια περίεργη αίσθηση πως θα βγει κάτι ΠΟΛΥ καλό απ' αυτές τις ατελείωτες ώρες παιχνιδιού και τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα των χαρακτήρων (της Λάιρα, δηλαδή :Ρ). Σαφώς, η ιστορία θα είναι στα αγγλικά που παίζεται κιόλας, οπότε οι αγγλομαθείς παρακαλούνται να υπομείνουν το ζάλισμα που θα φάνε όταν θα έχει ολοκληρωθεί κάποιο κομμάτι, για σχόλια και διορθώσεις. :)

 

Χώσου Σόνια και μην κολλάς πουθενά. Μόνο μια ερώτηση. Στην ιστορία σου ένας χαρακτήρας φέρει το όνομα Γκιλθάνας. Μήπως θα έπρεπε να γίνει αλλαγή στο όνομα εξ αιτίας του αρκετά-έως πολύ γνωστού χαρακτήρα της Dragonlance;

Link to comment
Share on other sites

Αυτό θα είναι απόφαση του Χρήστου (Saruman για το φόρουμ), μιας κι ο χαρακτήρας είναι δικός του. Αν φτάσουν τα πράγματα στο να τολμήσουμε να το στείλουμε προς τα έξω, θα συζητηθεί. :)

Link to comment
Share on other sites

το μόνο που γράφω αυτή τη περίοδο είναι..υπότιτλοι, μιάς και κατάφερα να μπώ στον χώρο, και πλέον προσπαθώ να ξεχρεώσω όλα μου τα χρέη μέσα στους επόμενους μήνες...πράγμα που σημαίνει δουλειά απ'το πρωί μέχρι το βράδυ, τουλάχιστον μέχρι να γεννήσω, μετά θα αναλάβει το μικρό :p

 

οπότε έχω αφήσει στην άκρη (δυστυχώς) projects που με τριβελίζουν πολύ, και θέλω να τα ολοκληρώσω...ελπίζω σύντομα να έχω την ευκαιρία!

Link to comment
Share on other sites

Γράφω ένα διήγημα για το διαγωνισμό του Νιχίλιο (Τραγούδι). Μεγαλύτερη σπαζοκεφαλιά θέμα διαγωνισμού δεν πιστεύω να υπάρχει άλλη! Τουλάχιστον 12 ιδέες καρφώθηκαν εξαρχής στο μυαλό μου αλλά καμία δεν στεριώνει (αποτυχημένος συγγραφέας). Έμεινα τελικά στην τελευταία που ήρθε μιας και οι τελευταίες μέρες μου έχουν έρθει πολύ περίεργες.

Παράλληλα συνεχίζω το Θρύλο του Χαμένου Παρατηρητή (ή Νοέλα για όσους το έχουν διαβάσει). Μέχρι στιγμής νιώθω ικανοποιημένος από την ιστορία και έπειτα από τα ενθαρρυτικά σχόλια του Electroscribe και του Sileon, (αναμένω και της Nienor) συνεχίζω.

Που και που συνεχίζω μια κωμική περιπέτεια μεγαλύτερου μεγέθους με την καταστροφική παρέα του Φλογομάτη. Η ιστορία ξεκινά μια καλοκαιρινή νύχτα σε ένα ειρηνικό και φιλήσυχο νησί. Ένα μεθύσι όμως θα φέρει την απόλυτη καταστροφή και θα λίγο λίγο θα οδηγήσει την ισοπέδωση του κόσμου του Αψινθου!

Link to comment
Share on other sites

Χθες το βράδυ γύρω στις 12 παρά, ξεκίνησα να γράφω το διήγημα για τον διαγωνισμό. Είχα να γράψω διήγημα κανα δυο μήνες -απο το Οικογενειακή Συγκέντρωση- επειδή πέρα από τις άπειρες δουλειές αυτον του καιρό γράφω αποκλειστικά ένα φάντασυ (με ρυθμους Νανοριμο), αλλά αυτό βγήκε νεράκι. Το τέλειωσα στις 3 ακούγοντας το Rolling Stone 500 best songs. Εντελώς καμένο κείμενο! Α, είναι και στα Αγγλικά. Λίγες διορθώσεις και θα ανέβει στην ώρα του.

Link to comment
Share on other sites

Χθες το βράδυ γύρω στις 12 παρά, ξεκίνησα να γράφω το διήγημα για τον διαγωνισμό. Είχα να γράψω διήγημα κανα δυο μήνες -απο το Οικογενειακή Συγκέντρωση- επειδή πέρα από τις άπειρες δουλειές αυτον του καιρό γράφω αποκλειστικά ένα φάντασυ (με ρυθμους Νανοριμο), αλλά αυτό βγήκε νεράκι. Το τέλειωσα στις 3 ακούγοντας το Rolling Stone 500 best songs. Εντελώς καμένο κείμενο! Α, είναι και στα Αγγλικά. Λίγες διορθώσεις και θα ανέβει στην ώρα του.

Πρόλαβες να τα ακούσεις και τα 500; :D

 

Πραγματικά μιλάμε για τα καλύτερα όλων των εποχών. Είμαι περίεργος να δω τι είδους εικόνες σου γέννησαν. :hmm:

Link to comment
Share on other sites

  • 5 weeks later...

Μετά από μια πολύ στεγνή συγγραφικά περίοδο (αν εξαιρέσει κανείς τους διαγωνισμούς, δεν έγραψα τίποτε άλλο) είχα πάλι μια επιφύτηση αυτό το ΣΚ. Και για πρώτη φορά στη ζωή μου σκέφτομαι "big" που λένε κι οι Άγγλοι. Φάνταζυ, τρεις τόμοι των εκατό χιλιάδων λέξεων, μια αρμαθιά χαρακτήρες και (μη βαράτε) ποντιακή διάλεκτος για Υψηλή Γλώσσα. Έχω ήδη 1000 λέξεις κι έρχονται κι άλλες. Τίτλος προσωρινός σειράς "Σκοτεινά Παρχάρια" και βιβλίου "Ερεστή".

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Βασικα ξεκινησα μια ιστορια σε μια κατηγορια που θεωρούσα ότι δεν μου αρέσει (και όντως ίσως να μην διαβαζα την ιστορία αν δεν την ... έγραφα εγώ) όμως προσφατα ανακάλυψα ότι δεν πρεπει να ειμαι τοσο σίγουρος για μερικά πράγματα, άλλωστε θέλω απλως να δω το αποτελεσμα...

Εχω δώσει τιτλο "Το φεγγάρι της Ανταθ" , αν και δεν ξερω αν θα μεινει ως το τελος έτσι και το γραφω γιατι θελω να το αφιερωσω σε δύο ανθρώπους... γιατι... ετσι :tongue:

Link to comment
Share on other sites

Guest roriconfan

Γράφω την Θεοδικία και βρίσκομαι στα μισά. Αφού κανείς δεν ποστάρισε από μόνος του εκεί, παίρνω feedback ύπουλα ρωτώντας κόσμο την γνώμη του με pm. Το καλό το παλικάρι...

Link to comment
Share on other sites

Γράφω την Θεοδικία και βρίσκομαι στα μισά. Αφού κανείς δεν ποστάρισε από μόνος του εκεί, παίρνω feedback ύπουλα ρωτώντας κόσμο την γνώμη του με pm. Το καλό το παλικάρι...

 

Όπως το κατάλαβες και ο ίδιος, το να στέλνεις PM ρωτώντας για την ιστορία σου, δεν είναι ευγενικό και καταστρατηγεί τη φιλοσοφία του forum (τις κριτικές τις κάνουμε ανοικτά, ώστε όλοι να ωφελούμαστε). Καλό θα ήταν να μην ενοχλείς τους άλλους, αλλά να τους δώσεις τον χρόνο να σχολιάσουν με την ησυχία τους. Έχει κι άλλους συγγραφείς το forum που έχουν ποστάρει ιστορίες και περιμένουν σχόλια, δεν είσαι μόνο εσύ.

Link to comment
Share on other sites

Αυτές τις μέρες που δεν μπορώ να γράψω, my mind is storming with ideas. Darn it!

Link to comment
Share on other sites

Αυτές τις μέρες που δεν μπορώ να γράψω, my mind is storming with ideas. Darn it!

 

Τότε έχεις κάνει τη μισή δουλειά, έτσι είναι, δεν είναι έτσι; :rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Την τελευταία βδομάδα -με διαλλείματα- ξεκίνησα μια ιστορία που ταλαντεύεται μεταξύ του φάντασυ και της πραγματικότητας (μιας και υπάρχει και ένα τέτοιο τρέχον θέμα). Οι πρώτοι υπολογισμοί (πριν ξεκινήσω να γράφω) μου την έβγαζαν γύρω στις 5.000 λέξεις αλλά από την δεύτερη μέρα και μετά, οι πιο ακριβείς υπολογισμοί την κάνουν novelette, περίπου 13-16.000 λέξεις. Είναι το 2ο novelette που γράφω και πριν λίγο πέρασα το ψυχολογικό όριο των 8.000 λέξεων.

Ο working τίτλος είναι: "Η Έβελυν και ο γαλάζιος Τζόνας."

 

Edit: Και μετά από έναν καφεδάκο, λίγη δουλειά στον κήπο και ένα 3ωρο γραψίματος, το έφτασα στις 10.300 λέξεις. Ωραίο πράγμα να έχεις έμπνευση τελικά!

Edited by Dinosxanthi
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..