Jump to content

Τι διαβάζετε;


RObiN-HoOD
Φάντασμα
Message added by Φάντασμα,

Θα σας παρακαλούσαμε, αν είναι δυνατό, να μην γράφετε κριτικές για βιβλία σε αυτό το topic, επειδή, στο topic με την πάροδο του χρόνου αυξάνονται οι σελίδες και χάνονται οι κριτικές μέσα σε αυτές.

Μπορείτε να κάνετε post τις κριτικές σας μέσα στο topic του εκάστοτε συγγραφέα/βιβλίου (αν υπάρχει), αν δεν υπάρχει, μπορείτε να φτιάξετε εσείς.

Αυτό θα βοηθούσε πολύ υποψήφιους αναγνώστες που θέλουν να διαβάσουν κάποιο βιβλίο/συγγραφέα και θέλουν να διαβάσουν κριτικές.

Recommended Posts

Διαβάζω τον Παράδεισο του Δάντη, κυρίως γιατί θέλω να το ολοκληρώσω και μετά θα κάτσω να τελειώσω τη Μέθοδο Αναπνοής του King

Link to comment
Share on other sites

Οταν περνω φορα, τιποτα δε με σταματα! :mf_bookread: Τελείωσα ήδη απο χτες το Gardens of the moon!Απιστευτο!Ξεπατωθηκα για να φτασω μεχρι τη μεση, αλλα απο κει και περα ήταν απιστευτο!Βεβαια, πιστευω οτι αν δεν το φόρτωνε τόσο απο την αρχή, θα ήταν πολύ πιο έυκολο και απολαυστικο για όλους μας....Κι επειδη ανεκαθεν ειχα μια αδυναμια στους μαγους, θα έλεγα οτι λατρεψα τον Quick Ben και τον Rake-ναι, ακομα και τον Kruppe... :p Επισης δε μου αρεσε και τοσο ο τροπος που πολλα νέα στοιχεια απλα πετάγονταν μπροστα σου χωρις να το περιμενεις...αλλά δε θα του κρατησω κακια :p

 

Πάμε τώρα για το Ξένος σε ξένη χώρα του Χαινλαιν :mf_bookread:

Link to comment
Share on other sites

O Kruppe ήταν μορφή και ο αγαπημένος μου χαρακτήρας από το βιβλίο.

Link to comment
Share on other sites

Μεγάλη ευκαιρία! Αγόρασα το Dune σε έκδοση τσέπης στα ελληνικά. Είναι λίγο τούβλο, αλλά πολύ οικονομικό (7,92).

Θα το περιλάβω όταν τελειώσω το "Εγκλημα στο Πλύμουθ" της Κέιτ Σέντλει, ένα μεσαιωνικό αστυνομικό με κουλή μετάφραση. Γιατί τον Roger τον μεταφράζει Ρογήρο και τον Edgar , Εντγκαρ και όχι Εδγάρδο ή κάτι τέτοιο?

Link to comment
Share on other sites

Τελειωσα το Αρκτικος κυκλος και αρχιζω το "Χρησμος".Ο Μπραουν ξανα εχει εναν επιστημονα με μια τυπισσα απο σωμα ασφαλειας σε περιπετειες,δε λεει ποιος ειναι ο αρχικακος κτλ κτλ.Παντως διαβαζεται ευχαριστα και εχει αρκετα hooks...

Εχω δει αυτη την εκδοση Ντιουν και ειναι καλη και οικονομικη.Θα βγαλουν και αλλα ετσι!

Το "Ρογηρος" ειναι καπως συνηθισμενο στα ελληνικα.Πχ Ρογηρος Βακων-Ροτζερ Μπεικον.Αλλα..."Εδγαρος" δεν υπαρχει πουθενα-ασε που ειναι κακοηχο.

Link to comment
Share on other sites

Έγκλημα στο Πλύμουθ; Πλάκα πλάκα παίζει τη διόρθωση σε αυτό να την έχει κάνει η αδερφή μου. Εκδόσεις;

Link to comment
Share on other sites

Επιτέλους, Επιτέλους , Επιτέλους ήρθε το A Feast for Crows! Μεγάλο, με σκληρό εξώφυλλο, υπέροχο δέσιμο, χορταστικότατο (700 παρά κάτι σελίδες). Διάβασα λίγο απο τον πρόλογο, αλλά περιμένω το Σ/Κ για να το αρχίσω με την ησυχία μου. Ήδη φαντασιώνομαι τα κρύα απογεύματα που, συντροφιά με ζεστή σοκολάτα, θα ταξιδεύω στον Westeros. Yay! :coffee-reading: :mf_bookread: :dancing4dh: :lolipop:

Link to comment
Share on other sites

Κοίτα μην είναι μάπα και σου βγει ξυνό, ε;

 

Ο Erikson γράφει ωραία, αλλά έχει 700 άτομα κεντρικό καστ. Ναι μεν δεν είναι ΟΛΟΙ κομπάρσοι, αλλά προς το τέλος μαζεύοται τόσα ονόματα που χάνεις τη σειρά!

 

Βέβαια, αυτό γίνεται μέχρι τη μέση, όπου παιρνει φόρα...

Link to comment
Share on other sites

Ρίκουλα, μην τυχόν και ρίξεις τίποτα spoilers, σε έχω μασήσει ζωντανό! :diablo: Αυτό τον καιρό, το διαβάζω λίγο αργά, λόγω της :coffee-reading: . Έχω φτάσει μόνο στις 300 σελίδες, και ένα θα πω: Euron Crow's Eye. :worshippy:

Link to comment
Share on other sites

Επιτέλους, Επιτέλους , Επιτέλους ήρθε το A Feast for Crows!

 

Όταν λες ήρθε εννοείς ότι το είχες παραγγείλει ή ότι ήρθε στα Ελληνικά βιβλιοπωλεία; :secret:

Link to comment
Share on other sites

Η βελανιδιά και ο Κριός του Μ. Μούρκοκ, το δεύτερο βιβλίο της δεύτερης τριλογίας του Κόρουμ. Το πρώτο βιβλίο δε μου φάνηκε τόσο κακό όσο έχω ακούσει ότι είναι, αλλά στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό.

Link to comment
Share on other sites

Tauntaun, το είχα προπαραγγείλει απο το play.com. Στο Ελλάντα δεν ξέρω πότε θα το φέρουν.

Link to comment
Share on other sites

Διάβασα τη Μεταμόρφωση του Φραντς Κάφκα και τώρα διαβάζω το Ο Πύργος του ιδίου.

 

Πολύ περίεργη γραφή, πολύ περίεργη περιγραφή και αλληλεπίδραση μεταξύ των χαρακτήρων, αλληγορία που μερικές φορές δεν πιάνω. Δύσκολος στο διάβασμα, δε διαβάζεται για να περνάς την ώρα σου.

Link to comment
Share on other sites

K πολύ πεσσιμιστικός ο Κάφκα!

 

Ξεκίνησα το The Curse of Chalion της Bujold, το πρώτο μέρος από την τριλογία με δεύτερο το Paladin of Souls και το τρίτο νομίζω δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμη κ μου διαφεύγει κ ο τίτλος. Το αναφέρω γιατί κάποιος ζήτησε γνώμη παλιότερα. Πολύ καλό και αρκετά ώριμη γραφή μέχρι στιγμής. Το είδος της ταιριάζει περισσότερο από την ε.φ. όπως το είχα φανταστεί!

Edited by Canopus
Link to comment
Share on other sites

Το Οχτω.Ωραιο ειναι αλλα αρχισε παλι να λεει για θεωριες συνομωσιες κτλ και τα εχω βαρεθει.Επισης σε 2-3 σημεια ως τωρα εχει γραφτει λιγο...ερασιτεχνικα.Βαριεμαι να αντιγραφω παραγραφους-δεν εχω και (ε) σκανερ (νταρκλι)...

Τεσπα,θα δουμε που το παει...

Link to comment
Share on other sites

Κάνοντας διάλειμμα από τη Le Guin και το έπος της Γεωθάλασσας, έπεσε στα χέρια μου το Iacobus (Ο θησαυρός των ιπποτών) της Matilde Asensi! Ένα εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα που εξιστορεί την ιστορία ενός Οσπιταλιέρου ιππότη ο οποίος μπλεγμένος σε παιχνίδια εξουσίας καλείται να φέρει σε πέρας δύσκολες αποστολές που σχετίζονται με το "αντίπαλο" τάγμα των Ναϊτών ιπποτών.

 

Μου έκανε τεράστια εντύπωση η διαρκής παράθεση πηγών και ιστορικών γεγονότων. Οι αναφορές σε κείμενα και γραφές ίσως μερικές φορές να ξεπερνούσε το ανεκτό και να δημιουργούσε κοιλιά στην πλοκή, δίνοντάς σου την εντύπωση πως ο κεντρικός ήρωας περνά ώρες καθυστερώντας βυθισμένος στις σκέψεις του, όμως είναι σίγουρα αυτό που εγώ θα χαρακτήριζα ποιοτικό best seller.

 

Σας παραθέτω μέρος της περίληψης της συγγραφέος (χωρίς spoilers):

 

Το έτος 1315, ο Γκαλθεράν ντε Μπρόρν, ιππότης του Τάγματος των Οσπιταλίων, πηγαίνει από τη Ρόδο στην Ισπανία, στο μοναστήρι του Πονς ντε Ρίμπα, όπου σύμφωνα με τις πληροφορίες βρίσκεται ο νόθος γιος του, ο Γκαρθία. Πριν προλάβει να αποκαλύψει στο νεαρό την αληθινή του ταυτότητα, τα καθήκοντά του τον καλούν στην Αβινιόν, όπου ο πάπας Ιωάννης ΚΒ' θα του αναθέσει μια δύσκολη αποστολή. Ο Γκαλθεράν καλείται να διερευνήσει τους θανάτους τριών σημαντικών προσώπων: του πάπα Κλήμεντος, του βασιλιά Φιλίππου Δ του Ωραίου και του σφραγιδοφύλακά του, Γκιγιόμ ντε Νογκαρέ. Σύμφωνα με τις φήμες, και οι τρεις είχαν πέσει θύματα της κατάρας του μεγάλου μαγίστρου των Ναΐτών Ζακ ντε Μολέ, που είχε καεί στην πουρά το 1314, χρονιά κατά την οποία διαλύθηκε το τάγμα των Ναϊτών και τα μέλη του εκδιώχθηκαν απ' όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Παράλληλα, ο μέγας διοικητής του Τάγματος των Οσπιταλίων της Γαλλίας αναθέτει στο Γκαλθεράν να αναζητήσει το θησαυρό των Ναϊτών - θησαυρό που οι Ναΐτες είχαν καταφέρει να κρύψουν πριν πέσουν στα χέρια των διωκτών τους...
Link to comment
Share on other sites

Χα! Εγώ το έχω διαβάσει αυτό, και αν δε κάνω λάθος το έχω προτείνει και σε ένα τόπικ για ιστορικά μυθιστορήματα.

 

Και μένα μου άρεσε πολύ το βιβλίο!

Link to comment
Share on other sites

Eίμαι στις τελευταίες σελίδες του Memories Of Ice!

 

Αναμείνατε trailer...

Link to comment
Share on other sites

Διαβάζω το πρώτο βιβλίο από τον Elminster. Δεν είναι ότι περίμενα. Σε πολλά σημεία γράφει ασυναρτισίες και δεν μπορώ να βγάλω νόημα. Πάντως δεν είναι πάααρα πολύ κακό. Εν ολίγις, θα διαβάσω και τα άλλα δύο της σειράς.

Link to comment
Share on other sites

μόλις χθές τελείωσα το ΟΧΤΩ , ένα βιβλίο περιπέτειας , μυστιρίου με μία δόση μυστικισμού και πολύ σκάκι.

 

μου άρεσε πάρα πολύ, λίγο ανατρεπτικό στο τέλος , ενω φαντάζεσαι ότι αυτό που ψάχνουν επι αιωνες είναι κάτι πολύ κακό τελικά ανακαλύπτεις το αντίθετο από μιά άποψη. Βοηθάει βέβαια να ξέρει κανείς σκάκι για να μπεί στο πνεύμα του βιβλίου. Πολύ εύκολο να το διαβασετε γραμμένο πολύ απλά με λίγες εώς και ελάχιστες περιγραφές - που συνήθως κουράζουν- με ιστορικό περιεχόμενο και πολλά ταξίδια ανα τον κόσμο και τους αιώνες.

 

για όσους δεν έχουν χώρο στην βιβλιοθήκη τους προτείνω να το δανειστήτε γιατί είναι και κάπως παχουλό :mf_bookread:

 

Κάνοντας διάλειμμα από τη Le Guin και το έπος της Γεωθάλασσας, έπεσε στα χέρια μου το Iacobus (Ο θησαυρός των ιπποτών) της Matilde Asensi! Ένα εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα που εξιστορεί την ιστορία ενός Οσπιταλιέρου ιππότη ο οποίος μπλεγμένος σε παιχνίδια εξουσίας καλείται να φέρει σε πέρας δύσκολες αποστολές που σχετίζονται με το "αντίπαλο" τάγμα των Ναϊτών ιπποτών.

 

Μου έκανε τεράστια εντύπωση η διαρκής παράθεση πηγών και ιστορικών γεγονότων. Οι αναφορές σε κείμενα και γραφές ίσως μερικές φορές να ξεπερνούσε το ανεκτό και να δημιουργούσε κοιλιά στην πλοκή, δίνοντάς σου την εντύπωση πως ο κεντρικός ήρωας περνά ώρες καθυστερώντας βυθισμένος στις σκέψεις του, όμως είναι σίγουρα αυτό που εγώ θα χαρακτήριζα ποιοτικό best seller.

 

Σας παραθέτω μέρος της περίληψης της συγγραφέος (χωρίς spoilers):

 

λοιπόν ότι έχει σχέση με Ναϊτες , Ροδοσταυρους κτλ δεν μου ξεφεύγει. Κι εγώ το διάβασα και να πώ την αλήθεια πρώτα είδα το εξώφυλλο που είναι πολύ όμορφο και μετα τον τίτλο. Πόλύ καλό πραγματικά.

 

Πάντως αν σου αρέσουν αυτές οι ιστορίες με τέτοιο περιεχόμενο σου προτείνω να διαβάσεις το ΖΑΝΟΝΙ - ΜΙΑ ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. θα σου πάρει μέρες να το τελειώσεις αλλά αξίζει τον κόπο.

Link to comment
Share on other sites

Τελείωσα τα βουνά της τρέλας (περισσότερα σχόλια στο αντίστοιχο θέμα) και Το σκοτείνό Ημερολόγιο του Γκράχαμ Τζόυς. Ήταν αρκετά καλό, χωρίς κλισέ σασπένς και με πολλή μαγεία. Για την ακρίβεια, με πολλές μάγισσες, και μου άρεσε αρκετά ο τρόπος προσέγγισης στο θέμα. όχι must, αλλά όχι και μπαρούφα.

Link to comment
Share on other sites

Σήμερα τελείωσα το "The Eye of the World" του Ρόμπερτ Τζόρνταν.

Το γεγονός ότι προσπέρασα καμιά 200αριά σελίδες χωρίς να τους ρίξω ούτε ματιά δεν μου προκαλεί την παραμικρή τύψη.

Link to comment
Share on other sites

Διαβασα (και δυστυχώς και αγόρασα) το Psychomech, Η εφιαλτική μηχανη του Lumley. Μην κάνετε το ίδιο λάθος!!!!Χριστέ μου....όλα τα αρνητικά που υπήρχαν στο Νεκροσκόπο, μεγενθυμένα 100 φορές. Κενά στην πλοκή, ελάχιστα ανεπτυγμένοι χαρακτήρες, όχι και τόσο καλό γράψιμο και κυρίως....οι κουλές ιδέες πάνε κι έρχονται με αποκορύφωμα το τέλος του βιβλίου, όπου πια θέλεις να το πάρεις και να το κάψεις και μετά να ξεχάσεις ότι το διάβασες. Αυτα. Πωπω θέ μου...καιρό είχα να πετύχω τέτοια μαλακία...

Link to comment
Share on other sites

Τέλειωσα σήμερα την Υπερβορέα: Μάχη με τισ σκιές του Μ. Αντωνόπουλου, δεύτερο της τριλογίας και αρκετά κατώτερο του πρώτου. Τώρα έπιασα τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών: Η συντροφιά του δακτυλιδιού.

 

ΥΓ: Νιώθω ταπεινομένος και οφείλω να περάσω το Μαύρο Φτυάρι μου στην Pixie: λίγο πιο πάνω έγραψε μια από τις πιο πετυχημένες κακίες που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια.

Link to comment
Share on other sites

Τελείωσα το "The Unadulterated Cat" του Terry Pratchett και καθότι απογοητευμένος απο την 5η νουβένα VtDA περιμένω να με φωνάξει κανενα βιβλίο.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..