Τι διαβάζετε;

[heiron]

Και μην ξεχνάς ότι μετά θα έχεις το προνόμιο να πετάς σπόιλερ στους ταπεινούς τηλεθεατές.

[gregacm]

Χαχαχα! Ναι, θα μιλαω/γραφω απο θεση ισχυος πλεον!

[BladeRunner]

Άρχισα το Ο Θάνατος του Μπάνι Μανρό, του Νικ Κέιβ.

[Δημήτρης]

Διάβασα το ''Escape from Camp 14'' του Blaine Harden. Είναι με έτη φωτός διαφορά από το δεύτερο, το πιο σκληρό βιβλίο που έχω διαβάσει στη ζωή μου. Καλά λένε ότι η φαντασία ωχριά μπροστά στη πραγματικότητα.

 

Ο Shin Dong- hyuk είναι ο μόνος Βορειοκορεάτης ως σήμερα που κατάφερε να δραπετεύσει από το στρατόπεδο πολιτικών κρατουμένων στο οποίο ήταν αιχμάλωτος όλη του την ζωή. Η περίπτωση του όμως διαφέρει από κάθε άλλου Βορειοκορεάτη που έχει αυτομολήσει, επειδή γεννήθηκε εκεί μέσα. Δεν ήταν δηλαδή ποτέ του ελεύθερος. Η γέννηση του ήταν δώρο των φρουρών του στρατοπέδου προς τους γονείς του, επειδή εργάζονταν σκληρά. Για 23 ολόκληρα χρόνια βίωσε καταστάσεις που κανένας άνθρωπος δεν θα έπρεπε ποτέ να βιώσει. Μπόρεσε όμως να δραπετεύσει και να διηγηθεί την ιστορία του, δίνοντας έτσι στον κόσμο μία εικόνα για το τι συμβαίνει μέσα σ' αυτά τα κολαστήρια ψυχών.

 

Το βιβλίο βρίθει από σκληρές εικόνες αλλά δεν θα επεκταθώ στα τι και τα πως, δεν έχει νόημα. Πάρτε μόνο ένα μείγμα των Λάβκραφτ, ντε Σαντ, Αλδαπουέρτα και Κέτσαμ, βάλτε του νίτρο, και θα εξακολουθείτε να έχετε μία πολύ αμυδρή εικόνα της όλης κατάστασης.

 

'Nuff said.

Edited November 3, 2013 by Δημήτρης

[BladeRunner]

Διάβασα το ''Escape from Camp 14'' του Blaine Harden. Είναι με έτη φωτός διαφορά από το δεύτερο, το πιο σκληρό βιβλίο που έχω διαβάσει στη ζωή μου. Καλά λένε ότι η φαντασία ωχριά μπροστά στη πραγματικότητα.

 

Ο Shin Dong- hyuk είναι ο μόνος Βορειοκορεάτης ως σήμερα που κατάφερε να δραπετεύσει από το στρατόπεδο πολιτικών κρατουμένων στο οποίο ήταν αιχμάλωτος όλη του την ζωή. Η περίπτωση του όμως διαφέρει από αυτή κάθε άλλου Βορειοκορεάτη που έχει αυτομολήσει από την χώρα του, επειδή γεννήθηκε εκεί μέσα. Δεν ήταν δηλαδή ποτέ του ελεύθερος. Η γέννηση του ήταν δώρο των φρουρών του στρατοπέδου προς τους γονείς του, επειδή εργάζονταν σκληρά. Για 23 ολόκληρα χρόνια βίωσε καταστάσεις που κανένας άνθρωπος δεν θα έπρεπε ποτέ να βιώσει. Μπόρεσε όμως να δραπετεύσει και να διηγηθεί την ιστορία του, δίνοντας έτσι στον κόσμο μία εικόνα για το τι συμβαίνει μέσα σ' αυτά τα κολαστήρια ψυχών.

 

Το βιβλίο βρίθει από σκληρές εικόνες αλλά δεν θα επεκταθώ στα τι και τα πως, δεν έχει νόημα. Πάρτε μόνο ένα μείγμα των Λάβκραφτ, ντε Σαντ, Αλδαπουέρτα και Κέτσαμ, βάλτε του νίτρο, και θα εξακολουθείτε να έχετε μία πολύ αμυδρή εικόνα της όλης κατάστασης.

 

'Nuff said.

 

Είναι εύκολο στ'αγγλικά; Μακάρι να μεταφραζόταν, με αυτά που έγραψες με ιντρίγκαρες και στο εξωτερικό είναι best seller...

[Δημήτρης]

 

Διάβασα το ''Escape from Camp 14'' του Blaine Harden. Είναι με έτη φωτός διαφορά από το δεύτερο, το πιο σκληρό βιβλίο που έχω διαβάσει στη ζωή μου. Καλά λένε ότι η φαντασία ωχριά μπροστά στη πραγματικότητα.

 

Ο Shin Dong- hyuk είναι ο μόνος Βορειοκορεάτης ως σήμερα που κατάφερε να δραπετεύσει από το στρατόπεδο πολιτικών κρατουμένων στο οποίο ήταν αιχμάλωτος όλη του την ζωή. Η περίπτωση του όμως διαφέρει από αυτή κάθε άλλου Βορειοκορεάτη που έχει αυτομολήσει από την χώρα του, επειδή γεννήθηκε εκεί μέσα. Δεν ήταν δηλαδή ποτέ του ελεύθερος. Η γέννηση του ήταν δώρο των φρουρών του στρατοπέδου προς τους γονείς του, επειδή εργάζονταν σκληρά. Για 23 ολόκληρα χρόνια βίωσε καταστάσεις που κανένας άνθρωπος δεν θα έπρεπε ποτέ να βιώσει. Μπόρεσε όμως να δραπετεύσει και να διηγηθεί την ιστορία του, δίνοντας έτσι στον κόσμο μία εικόνα για το τι συμβαίνει μέσα σ' αυτά τα κολαστήρια ψυχών.

 

Το βιβλίο βρίθει από σκληρές εικόνες αλλά δεν θα επεκταθώ στα τι και τα πως, δεν έχει νόημα. Πάρτε μόνο ένα μείγμα των Λάβκραφτ, ντε Σαντ, Αλδαπουέρτα και Κέτσαμ, βάλτε του νίτρο, και θα εξακολουθείτε να έχετε μία πολύ αμυδρή εικόνα της όλης κατάστασης.

 

'Nuff said.

 

Είναι εύκολο στ'αγγλικά; Μακάρι να μεταφραζόταν, με αυτά που έγραψες με ιντρίγκαρες και στο εξωτερικό είναι best seller...

 

 

Ναι είναι εύκολο, δεν είχα κανένα πρόβλημα. Σε δύο- τρεις μόνο προτάσεις σ' όλο το βιβλίο δεν μπόρεσα να βγάλω νόημα. Υπάρχουν και μερικά βίντεο στο youtube αν θέλεις να δεις.

Edited November 2, 2013 by Δημήτρης

[BladeRunner]

Άρχισα το Ένα απλό σχέδιο, του Σκοτ Σμιθ.

[alanon]

Ο άνθρωπος που γνωριζε πολλά της κατριν νταβιντ

[BladeRunner]

Συνεχίζω με την Κίτρινη κορδέλα, του Κέβιν Πάουερς.

[Δημήτρης]

Άρχισα το ''2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος'' του Άρθουρ Κλαρκ.

Edited November 5, 2013 by Δημήτρης

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Οι Δελφινάνθρωποι, του Τόρστεν Κρολ.

[BladeRunner]

Ξεκίνησα το Ντολόρες Κλέμπορν, του Στίβεν Κινγκ.

[Δημήτρης]

Ξεκίνησα το Ντολόρες Κλέμπορν, του Στίβεν Κινγκ.

 

Από τα ωραία του βιβλία. Όχι μέσα στα top, αλλά σίγουρα ανώτερο της φήμης του. Έχει πολύ καιρό που το διάβασα και το έχω ξεχάσει, αλλά θυμάμαι ότι είχα περάσει πολύ καλά μαζί του. Καλή και η ταινία με την Κάθι Μπέιτς.

Edited November 8, 2013 by Δημήτρης

[BladeRunner]

Άρχισα το Ένας συνηθισμένος άνθρωπος, του Ντιν Κουντζ.

[alanon]

Οι τάφοι του ατουαν -Ούρσουλα λεγκεν

[Δημήτρης]

Άρχισα το ''2010 Οδύσσεια Δύο'' του Άρθουρ Κλαρκ.

[tsathoggua]

Άρχισα το ''2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος'' του Άρθουρ Κλαρκ.

 

Πριν λίγες μέρες το τελείωσα. Εκπληκτικό βιβλίο (ειδικά το πρώτο και το τελευταίο μέρος).

[gregacm]

Συνεχιζω με το Η λέξη για τον κόσμο είναι δάσος, της Ουρσουλα Λε Γκεν. Ηθελα ενα μικρο σε μεγεθος για να κανω ενα διαλλειμα πριν ξαναβουτηξω στον κοσμο του Westeros!

[heiron]

Έχω ξεκινήσει το

 

Ζ Παγκόσμιος Πόλεμος

του Μαξ Μπρουκς

 

αλλά και το

 

Αμερικάνικη ψύχωση

του Μπρετ Ήστον Έλις

 

 

[alanon]

C.c. humpreys- ο Γάλλος εκτελεστής

[BladeRunner]

Τζον Σίρλεϊ - Το έντομο μέσα σου

[BladeRunner]

Φίλιπ Ντικ - Τώρα περίμενε το χτες

[Spyrex]

Διαβάζω το Carrie του King.

[gregacm]

Θα ξεκινησω τον Παιχτη του Ντοστογιεφσκι. Πρωτον γιατι το εχω αρκετο καιρο και καθεται και δευτερον επειδη ειναι κι αυτο μικρο, οπως και το προηγουμενο, οποτε ευελπιστω να το τελειωσω συντομα για να ξαναπεσω με τα μουτρα στον Μαρτιν!

[BladeRunner]

Άρχισα τον Ποιμένα, του Ίθαν Κρος και αν δεν έπαιζε η Εθνική Ελλάδος σε μισή ώρα δεν θα σήκωνα το κεφάλι από το βιβλίο. Πολύ δυνατό!