Jump to content

Τι διαβάζετε;


RObiN-HoOD
 Share

Φάντασμα
Message added by Φάντασμα,

Θα σας παρακαλούσαμε, αν είναι δυνατό, να μην γράφετε κριτικές για βιβλία σε αυτό το topic, επειδή, στο topic με την πάροδο του χρόνου αυξάνονται οι σελίδες και χάνονται οι κριτικές μέσα σε αυτές.

Μπορείτε να κάνετε post τις κριτικές σας μέσα στο topic του εκάστοτε συγγραφέα/βιβλίου (αν υπάρχει), αν δεν υπάρχει, μπορείτε να φτιάξετε εσείς.

Αυτό θα βοηθούσε πολύ υποψήφιους αναγνώστες που θέλουν να διαβάσουν κάποιο βιβλίο/συγγραφέα και θέλουν να διαβάσουν κριτικές.

Recommended Posts

Ξεκινησα Το Αρωμα, του Πατρικ Ζισκιντ!

Nice! Ισως το πιο κυριλε και "σαλονατο" βιβλιο Τρομου. Υπεροχο.

Link to comment
Share on other sites

Έχω αρχίσει το Βρώμικη πόλη, του Λέοναρντ Γκάρντνερ. Μέχρι το βράδυ θα το έχω τελειώσει.

Link to comment
Share on other sites

Δεν μπορώ να πιστέψω πως χθες τελείωσα το Φθινοπωρινες επισκέψεις του Λουκιάνενκο. Ξεκινάει πολύ χαοτικά γιατί σε εισάγει σε 7 χαρακτήρες αλλά απο την σελίδα 30 και μετα πάει σφαίρα. θεωρώ οτι ειναι οτι καλύτερο απο φιλοσοφικο-πολιτικο α-λα Στρουγατσκιχ, η επιρροη των οποίων φαίνεται πάρα πολύ πάνω στο βιβλίο, εχω διαβάσει τελευταία. Κατά καιρούς την Γη ¨επισκέπτονται¨ 6 Visitors ο καθένας απο τους οποίους αντιπροσωπεύει και μια αξία. Εξουσία, Δημιουργικότητα, Δύναμη, Καλοσύνη, Το μέλλον που δεν εχει διαμορφωθεί ακόμα, Γνώση, και φυσικά Το Σκοτάδι ή ο Μπαλαντερ. ΔΙαλέγοντας 6 ανθρώπους διαφόρων ηλικιών και απο διαφορετικά κοινωνικά στρώματα πχ Το μέλλον που δεν εχει διαμορφωθεί ακόμα είναι παιδί φυσικά, γίνονται ακριβή τους αντίγραφα και ξεκινούν μεταξύ τους έναν αγώνα επιβίωσης. Αυτός που θα νικήσει θα επιβάλλει το μέλλον του στην ανθρωπότητα.

Link to comment
Share on other sites

Δεν μπορώ να πιστέψω πως χθες τελείωσα το Φθινοπωρινες επισκέψεις του Λουκιάνενκο. Ξεκινάει πολύ χαοτικά γιατί σε εισάγει σε 7 χαρακτήρες αλλά απο την σελίδα 30 και μετα πάει σφαίρα. θεωρώ οτι ειναι οτι καλύτερο απο φιλοσοφικο-πολιτικο α-λα Στρουγατσκιχ, η επιρροη των οποίων φαίνεται πάρα πολύ πάνω στο βιβλίο, εχω διαβάσει τελευταία. Κατά καιρούς την Γη ¨επισκέπτονται¨ 6 Visitors ο καθένας απο τους οποίους αντιπροσωπεύει και μια αξία. Εξουσία, Δημιουργικότητα, Δύναμη, Καλοσύνη, Το μέλλον που δεν εχει διαμορφωθεί ακόμα, Γνώση, και φυσικά Το Σκοτάδι ή ο Μπαλαντερ. ΔΙαλέγοντας 6 ανθρώπους διαφόρων ηλικιών και απο διαφορετικά κοινωνικά στρώματα πχ Το μέλλον που δεν εχει διαμορφωθεί ακόμα είναι παιδί φυσικά, γίνονται ακριβή τους αντίγραφα και ξεκινούν μεταξύ τους έναν αγώνα επιβίωσης. Αυτός που θα νικήσει θα επιβάλλει το μέλλον του στην ανθρωπότητα.

OK, επιβεβαιώθηκαν οι υποψίες μου ότι πρέπει να μάθω ρώσικα.

 

Εγώ διαβάζω τους Φύλακες της Νύχτας και είμαι ενθουσιασμένη. Περνάω τόσο καλά που προσπαθώ να μην το διαβάσω γρήγορα, το αφήνω μόνο για πολύ αργά το βράδυ, τη μέρα διαβάζω άλλα.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

 

Δεν μπορώ να πιστέψω πως χθες τελείωσα το Φθινοπωρινες επισκέψεις του Λουκιάνενκο. Ξεκινάει πολύ χαοτικά γιατί σε εισάγει σε 7 χαρακτήρες αλλά απο την σελίδα 30 και μετα πάει σφαίρα. θεωρώ οτι ειναι οτι καλύτερο απο φιλοσοφικο-πολιτικο α-λα Στρουγατσκιχ, η επιρροη των οποίων φαίνεται πάρα πολύ πάνω στο βιβλίο, εχω διαβάσει τελευταία. Κατά καιρούς την Γη ¨επισκέπτονται¨ 6 Visitors ο καθένας απο τους οποίους αντιπροσωπεύει και μια αξία. Εξουσία, Δημιουργικότητα, Δύναμη, Καλοσύνη, Το μέλλον που δεν εχει διαμορφωθεί ακόμα, Γνώση, και φυσικά Το Σκοτάδι ή ο Μπαλαντερ. ΔΙαλέγοντας 6 ανθρώπους διαφόρων ηλικιών και απο διαφορετικά κοινωνικά στρώματα πχ Το μέλλον που δεν εχει διαμορφωθεί ακόμα είναι παιδί φυσικά, γίνονται ακριβή τους αντίγραφα και ξεκινούν μεταξύ τους έναν αγώνα επιβίωσης. Αυτός που θα νικήσει θα επιβάλλει το μέλλον του στην ανθρωπότητα.

OK, επιβεβαιώθηκαν οι υποψίες μου ότι πρέπει να μάθω ρώσικα.

 

Εγώ διαβάζω τους Φύλακες της Νύχτας και είμαι ενθουσιασμένη. Περνάω τόσο καλά που προσπαθώ να μην το διαβάσω γρήγορα, το αφήνω μόνο για πολύ αργά το βράδυ, τη μέρα διαβάζω άλλα.

 

Σε νιώθω, θα το ξαναδιάβαζα ευχαρίστως.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 

Δεν μπορώ να πιστέψω πως χθες τελείωσα το Φθινοπωρινες επισκέψεις του Λουκιάνενκο. Ξεκινάει πολύ χαοτικά γιατί σε εισάγει σε 7 χαρακτήρες αλλά απο την σελίδα 30 και μετα πάει σφαίρα. θεωρώ οτι ειναι οτι καλύτερο απο φιλοσοφικο-πολιτικο α-λα Στρουγατσκιχ, η επιρροη των οποίων φαίνεται πάρα πολύ πάνω στο βιβλίο, εχω διαβάσει τελευταία. Κατά καιρούς την Γη ¨επισκέπτονται¨ 6 Visitors ο καθένας απο τους οποίους αντιπροσωπεύει και μια αξία. Εξουσία, Δημιουργικότητα, Δύναμη, Καλοσύνη, Το μέλλον που δεν εχει διαμορφωθεί ακόμα, Γνώση, και φυσικά Το Σκοτάδι ή ο Μπαλαντερ. ΔΙαλέγοντας 6 ανθρώπους διαφόρων ηλικιών και απο διαφορετικά κοινωνικά στρώματα πχ Το μέλλον που δεν εχει διαμορφωθεί ακόμα είναι παιδί φυσικά, γίνονται ακριβή τους αντίγραφα και ξεκινούν μεταξύ τους έναν αγώνα επιβίωσης. Αυτός που θα νικήσει θα επιβάλλει το μέλλον του στην ανθρωπότητα.

OK, επιβεβαιώθηκαν οι υποψίες μου ότι πρέπει να μάθω ρώσικα.

 

Εγώ διαβάζω τους Φύλακες της Νύχτας και είμαι ενθουσιασμένη. Περνάω τόσο καλά που προσπαθώ να μην το διαβάσω γρήγορα, το αφήνω μόνο για πολύ αργά το βράδυ, τη μέρα διαβάζω άλλα.

 

Φίλη μου.. ΠΡΕΠΕΙ... Κάποια πράγματα οτι και να κάνεις, δε πρόκεται να τα νιώσεις μέσω μετάφρασης...

Link to comment
Share on other sites

Στο μεταξύ διαβάζω το Carpe Jugulum του Terry Pratchett, είμαι στα μισά και ξέρω δύο πράγματα:

  1. Ο Sir Terry Pratchett είναι ο καλύτερος συγγραφέας Φάνταζυ όλων των εποχών και με διαφορά. Και ας γράφει κωμικό φάνταζυ, τις ιδέες και τη γραφή του θα τις ζήλευαν πολλοί "σοβαροί" συγγραφείς
  2. Δεν το διασκεδάζω όσο το περίμενα. Ούτε ιδιαίτερα αστείο είναι ούτε έχει την φανταζοσοβαρότητα του Lords and Ladies. Έχει όμως μοντέρνα βαμπίρ ή, όπως λέγονται, βαμπύρ, που δημιουργούν ενδιαφέροντες κακούς για τις μάγισσες της Lacre.
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Μετά από αρκετές πια αναγνώσεις -ή οχτώ ή εννιά, βάζω και το υπέροχο audiobook μέσα- το Carpe Jugulum το θεωρώ τελικά από τα καλύτερά του, και το ευχαριστήθηκα περισσότερο όταν το ξαναδιάβασα, παρά όταν το πρώτοδιάβασα. Και το δεύτερο μισό είναι καλύτερο από το πρώτο, αλλά αυτό ισχύει στα περισσότερα βιβλία του θείου Πράτσετ.

Link to comment
Share on other sites

Μετά από αρκετές πια αναγνώσεις -ή οχτώ ή εννιά, βάζω και το υπέροχο audiobook μέσα- το Carpe Jugulum το θεωρώ τελικά από τα καλύτερά του, και το ευχαριστήθηκα περισσότερο όταν το ξαναδιάβασα, παρά όταν το πρώτοδιάβασα. Και το δεύτερο μισό είναι καλύτερο από το πρώτο, αλλά αυτό ισχύει στα περισσότερα βιβλία του θείου Πράτσετ.

Και εγώ τις τελευταίες 100 σελίδες περιμένω να αρχίσει το πανηγύρι, σχεδόν καταλαβαίνω το pacing των 200 πρώτων σελίδων και την ανάγκη να μας δείξει τους κακούς ως απειλή. Αλλά μου λείπει η γιαγιά Weatherwax μέχρι στιγμής...

Link to comment
Share on other sites

Ζωντανός θρύλος - Richard Matheson, το έχω ξεκινήσει εδώ και μερικές μέρες. Λογικά δεν θα μου πάρει πολύ, το έχω ήδη λατρέψει

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Άρχισα το ''Η Απόγονος'' του Μιχάλη Πιτένη.

 

Το τελείωσα. Το διάβασα μέσα σε τρεις μέρες γιατί ήταν πολύ καλό και έφευγε γρήγορα. Λίγα λόγια προτού περάσω στα της υπόθεσης:

 

Ο συγγραφέας δεν διστάζει, και πολύ καλά κάνει, να καταπιαστεί με θέματα πάρα πολύ σοβαρά. Θέματα ταμπού, θέματα με τα οποία πρέπει να είναι κανείς πολύ προσεκτικός. Και αυτά είναι η προσπάθεια της Γερμανίας να επιβληθεί στην Ευρώπη σε οικονομικό επίπεδο αφού απέτυχε δις να το κάνει σε ισάριθμους Παγκοσμίους Πολέμους. Η δυνάμωση του νεοναζισμού στον Ευρωπαϊκό χώρο ως αποτέλεσμα της κρίσης, και οι φοβεροί κίνδυνοι που αυτός εγκυμονεί. Το κινήμα αντίστασης στη ναζιστική Γερμανία (ναι, υπήρχε και τέτοιο), τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν μειονότητες που ζουν σε ξένες χώρες, ανεργία, αντιμετώπιση Ρομά κλπ. Το ότι με το τέλος του Β' Π.Π. ο Γερμανικός λαός έμεινε ατιμώρητος για τους ηγέτες που ανέβασε στην εξουσία, κάτι που δεν συμβαίνει με τον Ελληνικό σήμερα. (Αυτό το τελευταίο ιδίως με άφησε με το στόμα ανοιχτό γιατί ούτε που μου πέρασε ποτέ από το μυαλό). Τώρα που το βιβλίο είναι μυθιστόρημα, δεν νομίζω να πολυασχοληθεί κανείς μαζί του πέρα από την λογοτεχνική του αξία. Αν ήταν όμως π.χ. σε μορφή έρευνας, δεν ξέρω κατά πόσο ο συγγραφέας θα έβγαινε ''αλώβητος'' από αυτό.

 

Στα της υπόθεσης, η Μαριάννα Ανδρέου είναι μία νέα δικηγόρος η οποία έχει την Γερμανία σαν δεύτερη της πατρίδα. Είναι μεταξύ άλλων δραστήριο μέλος μίας Γερμανικής οργάνωσης που έχει ως στόχο μία ενωμένη Ευρώπη. Ο ξυλοδαρμός όμως ενός Ισπανού τσιγγάνου μπροστά στα μάτια της, αρχίζει να την κάνει να πιστεύει ότι τα πράγματα ίσως να μην είναι έτσι όπως νόμιζε μέχρι τώρα. Αυτό σε συνδυασμό με μία αινιγματική αφιέρωση που θα βρει στο πίσω μέρος μίας παλιάς φωτογραφίας, θα την οδηγήσουν σε μονοπάτια που αγνοούσε και τα οποία έχουν να κάνουν με την ίδια της την ύπαρξη.

 

Το ξετύλιγμα του νήματος θα την βρει να περιπλανιέται σε διάφορες Ευρωπαϊκές πόλεις έχοντας στο πλευρό της φίλους και απρόσμενους συμμάχους. Αλλά και εχθρούς που ούτε καν ήξερε ότι έχει. Μέσα από τρομερή ατμόσφαιρα και μεστό γράψιμο, ο συγγραφέας παραθέτει πάμπολλες ιστορικές πληροφορίες μπολιασμένες σε μυθιστορηματικό πλαίσιο. Βλέπουμε τι τράβηξαν διάφοροι άνθρωποι όντας παιδιά της Βέρμαχτ, την βρόμικη βοήθεια που παρείχε το Βατικανό (!) στους διαφυγόντες ναζί μετά τον πόλεμο κ.α. Γενικά θα έλεγα ότι είναι αυτό που λέμε οικονομικό βιβλίο.

 

Ως μειονέκτημα θα βάλω τα συνεχόμενα twists στο τέλος. Τα δύο πρώτα ήταν καλά και δεν τα περίμενα, αλλά το τελευταίο δεν με έπεισε. Μου φάνηκε σαν να εξυπηρετεί υπερβολικά τον σκοπό του βιβλίου. Όπως επίσης και ο τρόπος με τον οποίο

η Μαριάννα ανέκτησε την ελευθερία της ύστερα από την απαγωγή της, ήταν πολύ κινηματογραφικός.

.

Αυτά είναι και τα όποια αρνητικά. Αν έπρεπε να το περιγράψω, θα έλεγα ότι είναι ιστορικό θρίλερ με έντονες πολιτικές προεκτάσεις. Not exactly my style, αλλά σε κάθε περίπτωση πέρασα πολύ καλά και το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον αρέσκεται στο είδος. Πρόκειται για μία πολύ αξιόλογη προσπάθεια από έναν Έλληνα συγγραφέα, και θα κοιτάξω κάποια στιγμή να διαβάσω και κάτι άλλο δικό του.

Edited by Δημήτρης
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Συνεχίζω με το ''3001 Η Τελική Οδύσσεια'' του Άρθουρ Κλαρκ.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Θα τελειωσω τη χρονια (εκτος συγκλονιστικου απροοπτου) με Ιαν Ρανκιν και το Με τις πόρτες ανοιχτές.

Link to comment
Share on other sites

Άρχισα το Πλωτό φέρετρο, του Τζον Λαντζ. Σε κάνα δίωρο το πολύ θα το έχω τελειώσει...

Link to comment
Share on other sites

Τελικα με παιρνει να διαβασω κι αλλο για το 2013, οποτε θα ξεκινησω το Σπουτνικ Αγαπημενη, του Μουρακαμι!

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Άλλο ένα παλπ αστυνομικό, αυτή τη φορά το Η μεγάλη δουλειά, του Λίονελ Γουάιτ. Πρόκειται φυσικά για το γνωστό The Killing (ή Clean Break), πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ.

Link to comment
Share on other sites

Ξεκίνησα τον Φύλακα της Sarah Langan. Πολ ενδιαφέρον μέχρι τώρα και μου αρέσει που σε βάζει αμέσως στην ιστορία χωρίς πολλά πολλά. Πολύ καλοί και οι γυναικείοι χαρακτήρες μέχρι τώρα σαν να διαβάζω Gillian Flynn. Ελπίζω να το συνεχίσει έτσι.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..