Sonya Posted August 20, 2009 Share Posted August 20, 2009 α) Κωσταντή, απλά σάπισα στα γέλια με την εικόνα του μανιακού δολοφόνου με το αλυσοπρίονο να κυνηγάει τις δίμετρες με πολύ διαφορετικούς σκοπούς απ' ότι θα τις κυνηγούσα εγώ και ξαφνικά να γυρνάει και να τσιρίζει "στάσου μύγδαλα" με το αλυσοπρίονο να ρολάρει στο φουλ. β) Αποφάσισα να βάλω προτεραιότητες στην ζωή μου. Δεν μπορώ να τα κάνω ΟΛΑ αυτά που θέλω. Με τον χρόνο που έχω (και ο οποίος από Οκτώβρη μειώνεται κατά 20 ώρες την εβδομάδα, ευγενική χορηγεία του ΕΑΠ), πρέπει να διαλέξω κάτι, ΕΝΑ πράγμα, και ν' αφοσιωθώ σ' αυτό, σταματώντας να είμαι άρτσι μπούρτσι και λουλάς. Απλά δεν παλεύεται το ζήτημα και δεν θέλω για κανέναν απολύτως λόγο να καταλήξω με μια δεύτερη υπερκόπωση. Οπότε, έβαλα τα σε διάφορους βαθμούς μισοτελειωμένα μου κάτω και θα διαλέξω ένα απ' αυτά για να μ' απασχολήσει τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Υποψήφιοι είναι οι εξής διαγωνιζόμενοι: 1) Τα υφαντά της μοίρας. Επική rpg περιπέτεια, στην οποία μια ευγενής καταλήγει επαγγελματίας δολοφόνος, για ν' ανακαλύψει ότι στο αίμα της υπάρχει η μαγεία των υφαντών της μοίρας. Εμπλέκονται ευγενείς, πειρατές, διαφόρων ειδών αποβράσματα της κοινωνίας και πολλά και διαφόρων φύσεων υφαντά. Βρίσκεται κάπου μετά την μέση. Η πιο κοντά στο τέλος απ' όλες. Το καλό είναι ότι θέλει μικρή κατανάλωση σε θερμίδες γιατί έχει γραφτεί το τέλος. Το κακό είναι ότι επειδή έχει γραφτεί το τέλος, δεν με τσιμπάει για να φτιάξω την γέφυρα μέχρι εκεί. 2) Η πιο όμορφη μάσκα. Νουβέλα εποχής, που διαδραματίζεται στην Βιέννη του 18ου αιώνα. Ίντριγκες, έρωτες, πάθη κι ανάμεσά τους τρεις αδελφικοί φίλοι (δύο γυναίκες κι ένας άντρας) που προσπαθούν να είναι όσο πιο ειλικρινείς μπορούν μέσα στην υψηλή κοινωνία της Βιέννης. Βρίσκεται κάπου κοντά στην μέση, αλλά θέλει γενικό ρεκτιφιέ. Το καλό είναι πως αυτή η ιστορία με φτιάχνει. Το κακό είναι ότι θα την ψειρίσω μέχρι να την ξεπουπουλιάσω, γιατί υπάρχουν κάποιοι (γκουχ γκουχ) που έχουν πολλές απαιτήσεις από δαύτην. 3) The path of chaos part 1 (Chryssalis) και part 2 (The perfect loss): Επική rpg περιπέτεια, σε κόσμο φτιαχτό απ' τον dm, με πολύ πολύ χάος και όσα αυτό συνεπάγεται. Το εύκολο κομμάτι είναι πως η ιστορία (μέχρι και την αρχή του δεύτερου μέρους) είναι έτοιμη. Το δύσκολο είναι πως έχει γραφτεί απειροελάχιστα ελάχιστη των ελαχίστων. Το παλούκι είναι ότι θα δουλεύεται κι ένα campaign setting rule book μαζί. Το allurment είναι το συναισθηματικό δέσιμο με δαύτηνα και ότι δεν την γράφω μόνη μου. 4) Ashes of temptation: 40Κ περιπέτεια, με υψηλές φιλοδοξίες ότι θα αρέσει στην Black Library. Με γαργαλάει, αλλά είναι το λιγότερο δουλεμένο απ' όλα κι αυτό που θα χρειαστεί την περισσότερη ενέργεια, όντας σ' ένα ύφος αρκετά ξένο από μένα. Αν μπορεί κανείς να με βοηθήσει ν' αποφασίσω, θα το εκτιμούσα ιδιαιτέρως. 1η Σεπτεμβρίου θα πάρω την τελική απόφαση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted August 20, 2009 Share Posted August 20, 2009 1) Τα υφαντά της μοίρας. Επική rpg περιπέτεια, στην οποία μια ευγενής καταλήγει επαγγελματίας δολοφόνος, για ν' ανακαλύψει ότι στο αίμα της υπάρχει η μαγεία των υφαντών της μοίρας. Εμπλέκονται ευγενείς, πειρατές, διαφόρων ειδών αποβράσματα της κοινωνίας και πολλά και διαφόρων φύσεων υφαντά. Βρίσκεται κάπου μετά την μέση. Η πιο κοντά στο τέλος απ' όλες. Το καλό είναι ότι θέλει μικρή κατανάλωση σε θερμίδες γιατί έχει γραφτεί το τέλος. Το κακό είναι ότι επειδή έχει γραφτεί το τέλος, δεν με τσιμπάει για να φτιάξω την γέφυρα μέχρι εκεί. Εγώ θα σου έλεγα να πιάσεις αυτό, για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι μου αρέσει πιο πολύ σαν υπόθεση και θέλω να το διαβάσω κάποτε και ο δεύτερος είναι η βεβαιότητα πως αν δεν το κάνεις σύντομα, θα κρυώσει και θα χρονίσει. Άμα μου λες πως βαριέσαι να το γράψεις επειδή έχεις το τέλος, φαντάσου τι θα γίνει σε έναν χρόνο από τώρα. Πάει η ευγενής δολοφόνος σου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
constantinos Posted August 20, 2009 Share Posted August 20, 2009 2) Η πιο όμορφη μάσκα. Νουβέλα εποχής, που διαδραματίζεται στην Βιέννη του 18ου αιώνα. Ίντριγκες, έρωτες, πάθη κι ανάμεσά τους τρεις αδελφικοί φίλοι (δύο γυναίκες κι ένας άντρας) που προσπαθούν να είναι όσο πιο ειλικρινείς μπορούν μέσα στην υψηλή κοινωνία της Βιέννης. Βρίσκεται κάπου κοντά στην μέση, αλλά θέλει γενικό ρεκτιφιέ. Το καλό είναι πως αυτή η ιστορία με φτιάχνει. Το κακό είναι ότι θα την ψειρίσω μέχρι να την ξεπουπουλιάσω, γιατί υπάρχουν κάποιοι (γκουχ γκουχ) που έχουν πολλές απαιτήσεις από δαύτην. Αυτή είναι η δική μου ψήφος και ξέρεις τους λόγους. Παρόλα αυτά και το Νο1 καλό είναι και ξέρω ότι το έχεις δουλέψει αρκετά στο μυαλό σου. .. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 20, 2009 Share Posted August 20, 2009 Χριστίνα, γράψε αυτή που θα ήθελες εσύ να διαβάσεις περισσότερο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted August 20, 2009 Share Posted August 20, 2009 Χριστίνα, γράψε αυτή που θα ήθελες εσύ να διαβάσεις περισσότερο. Ω, ναι, αυτό είναι πάντα το καλύτερο κριτήριο. Όπως είπε κι ο αμίμητος Mark Twain, "When I want to read a good book, I write one"... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 20, 2009 Share Posted August 20, 2009 Ω, ναι, αυτό είναι πάντα το καλύτερο κριτήριο. Όπως είπε κι ο αμίμητος Mark Twain, "When I want to read a good book, I write one"... Συν τοις άλλοις, αν το βιβλίο σου αρέσει σε εσένα, μάλλον θα αρέσει και σε άλλους όπως εσύ. Εγώ αυτόν τον καιρό κάνω rewrites στους Σακάτες Αγίους. Ψήνομαι να αρχίσω να γράφω διάφορα (ένα urban fantasy, ένα τρόμου, μια συλλογή με διηγήματα τρόμου, τη συνέχεια των "Αγίων") αλλά κρατιέμαι για να αφιερώσω όλο μου το χρόνο στο κείμενο που δουλεύω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted August 20, 2009 Share Posted August 20, 2009 Good advice, but hardly helpful at all... Όλα τ' αγαπάω, όλα μ' αρέσουν, όλα είναι και έχουν κομμάτια μου. Επίσης έχω την παράνοια να τα βλέπω σαν ζωντανά όντα και ν' αγαπάω τις ατέλειές τους, οπότε δεν είμαι καθόλου μα καθόλου ικανή να επιλέξω ένα ανάμεσά τους που να ήθελα να το διαβάσω περισσότερο από τα άλλα. Υπάρχουν διακυμάνσεις, ανάλογα και με την φάση στην οποία βρίσκομα την εκάστοτε στιγμή, αλλά πάντα νομίζω ότι αδικώ κάποιο αν διαλέξω κάποιο άλλο. Έχω προμηθευτεί ήδη το άσπρο πουκάμισο με τα μακριά μανίκια, by the way. HELP me, people! Μια ντουζίνα χαρακτήρες στριφογυρίζουν στο μυαλό μου και τσιρίζουν "pick me, pick me!" H παγερή Αντέλλα, ο νεκρός Ραφαέλο, η θλιμμένη Μπεάτε, ο κυνικός Τρίσταν, η τρυφερή Ζίλκε, η απολύτως παρανοϊκή Λάιρα με τον ακόμα πιο τρελό Γκιλθάνας, ο στοιβαρός Λόκεν, η χαρισματική Euphrati και μερικοί random side characters με πολιορκούν ταυτόχρονα και απαιτούν το μερίδιό τους. HELP! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 20, 2009 Share Posted August 20, 2009 Good advice, but hardly helpful at all... Όλα τ' αγαπάω, όλα μ' αρέσουν, όλα είναι και έχουν κομμάτια μου. Επίσης έχω την παράνοια να τα βλέπω σαν ζωντανά όντα και ν' αγαπάω τις ατέλειές τους, οπότε δεν είμαι καθόλου μα καθόλου ικανή να επιλέξω ένα ανάμεσά τους που να ήθελα να το διαβάσω περισσότερο από τα άλλα. Υπάρχουν διακυμάνσεις, ανάλογα και με την φάση στην οποία βρίσκομα την εκάστοτε στιγμή, αλλά πάντα νομίζω ότι αδικώ κάποιο αν διαλέξω κάποιο άλλο. Έχω προμηθευτεί ήδη το άσπρο πουκάμισο με τα μακριά μανίκια, by the way. HELP me, people! Μια ντουζίνα χαρακτήρες στριφογυρίζουν στο μυαλό μου και τσιρίζουν "pick me, pick me!" H παγερή Αντέλλα, ο νεκρός Ραφαέλο, η θλιμμένη Μπεάτε, ο κυνικός Τρίσταν, η τρυφερή Ζίλκε, η απολύτως παρανοϊκή Λάιρα με τον ακόμα πιο τρελό Γκιλθάνας, ο στοιβαρός Λόκεν, η χαρισματική Euphrati και μερικοί random side characters με πολιορκούν ταυτόχρονα και απαιτούν το μερίδιό τους. HELP! Κάνε τα όλα crossover στο ίδιο βιβλίο. Ή ρίξε κλήρο. Ή επέλεξε αυτό που θα τελειώσεις πιο γρήγορα, για να πιάσεις ένα από τα άλλα τρία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Martin Ocelotl Posted August 24, 2009 Share Posted August 24, 2009 Αυτό τον καιρό, (αλλά και όλο τον προηγούμενο)... γράφω την "Mortgage Of God". Μια τριλογία που μου έχει φάει τα σωθικά. Υποθέτω όμως πως για να πεδικλώνομαι έτσι,μια μέντα μαζοχ την έχω. Παράλληλα, για να μη το καίω το ρημάδι, γράφω το Danwood (Μέρος του μπορείτε να δείτε εδώ, στις ιστορίες φαντασίας). το Echmagon (που συγγενεύει με την "Mortgage Of God") και το "Sleepers" (που πλέον δεν συγγενεύει ούτε με τον εαυτό του).... Μη μου πείτε τώρα ότι μεγαλοπιάνομαι και θα φάω τα μούτρα μου... το ξέρω ήδη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
manstredin Posted August 24, 2009 Share Posted August 24, 2009 Όντως, τρέχεις πολλά project μαζί, πες μου, πώς τα καταφέρνεις; Ποτέ δε μπόρεσα να συγκεντρωθώ σε παραπάνω από ένα! Συνήθως, όταν έχω διαφορετικές ιδέες, τείνω να τις συνδιάζω ώστε να βγαίνουν σε μια ενιαία, αλλιώς, χάνομαι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted August 24, 2009 Share Posted August 24, 2009 Αυτό τον καιρό, (αλλά και όλο τον προηγούμενο)... γράφω την "Mortgage Of God". Μια τριλογία που μου έχει φάει τα σωθικά. Υποθέτω όμως πως για να πεδικλώνομαι έτσι,μια μέντα μαζοχ την έχω. Παράλληλα, για να μη το καίω το ρημάδι, γράφω το Danwood (Μέρος του μπορείτε να δείτε εδώ, στις ιστορίες φαντασίας). το Echmagon (που συγγενεύει με την "Mortgage Of God") και το "Sleepers" (που πλέον δεν συγγενεύει ούτε με τον εαυτό του).... Μη μου πείτε τώρα ότι μεγαλοπιάνομαι και θα φάω τα μούτρα μου... το ξέρω ήδη. σε νιωθω...! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Martin Ocelotl Posted August 24, 2009 Share Posted August 24, 2009 Όντως, τρέχεις πολλά project μαζί, πες μου, πώς τα καταφέρνεις; Ποτέ δε μπόρεσα να συγκεντρωθώ σε παραπάνω από ένα! Συνήθως, όταν έχω διαφορετικές ιδέες, τείνω να τις συνδιάζω ώστε να βγαίνουν σε μια ενιαία, αλλιώς, χάνομαι... Δυστυχώς δεν μπορώ να συμμείξω δυο ή περισσότερες ιδέες σε μια ενιαία που να βγάζει νοημα και να μη κάνω τη ροή ρημάδια... ΟΤΑΝ μου έρθει κάτι, πρέπει να το γράψω αλλιώς το χάνω. (μη ρωτάς τι έχω κάψει μέχρι τώρα...) απλά τυχαίνει οι ιστορίες που σκαρώνω παράλληλα ή να είναι πολύ συγγενικές ή πολύ διαφορετικές. Στην πρώτη περίπτωση χτίζω χαρακτήρες στη μια και τους χρησιμοποιώ στην άλλη (κάτι που βοηθάει πολύ) και στη δεύτερη απλά κάνω διάλειμμα από τη μια γράφοντας την άλλη (που επίσης βοηθάει)... Όχι ότι δεν μου έχει τύχει να γράφω την ίδια μέρα δυό ή τρεις διαφορετικές εκδοχές του ίδιου πράγματος και να νομίζω ότι γράφω τις αντίστοιχες διαφορετικές ιστορίες. ... Φασκελοκουκούλωστα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted August 24, 2009 Share Posted August 24, 2009 Εγώ έχω αρχίσει και κάνω κάτι που είχα κόψει από καιρό: ξεκινάω καινούργια πράγματα και τα παρατάω, γιατί μου ήρθε έμπνευση για κάτι άλλο. Κι έτσι, έχω όλο μισοαρχινισμένα-μισοτελειωμένα πράγματα. Αυτό με ανησυχεί. Πάντως, νιώθω περήφανη, γιατί μέσα στο μυαλό μου συνεχίζω κανονικά την Κλέφτρα... (Μέχρι να αξιωθώ να την τελειώσω, θα έχω πάει σε ηλικία σύνταξης και θα μου βγει ένα ωραιότατο γεροντικό μυθιστόρημα φαντασίας ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Martin Ocelotl Posted August 24, 2009 Share Posted August 24, 2009 οποία πολυ-συγγραφική φρενίτις φίλτατοι.... πιστεύω ότι θα μου τελειώσει κάποια στιγμή και θα με κυνηγάνε λυτοί και δεμένοι με τα κέρατα που έχω υπογράψει... πάντως είμαι τυχερός, αν κρίνω τουλάχιστο από ότι έχω διαβάσει εδώ, που δεν αντιμετωπίζω εκδοτικές δυσκολίες. ίσως επειδή τα γραφτά μου είναι κάπως πιο μαζικής κατανάλωσης και πιο φτηνά από κάποια αριστουργήματα που έχω διαβάσει εδώ... Εγώ έχω αρχίσει και κάνω κάτι που είχα κόψει από καιρό: ξεκινάω καινούργια πράγματα και τα παρατάω, γιατί μου ήρθε έμπνευση για κάτι άλλο. Κι έτσι, έχω όλο μισοαρχινισμένα-μισοτελειωμένα πράγματα. Αυτό με ανησυχεί. Πάντως, νιώθω περήφανη, γιατί μέσα στο μυαλό μου συνεχίζω κανονικά την Κλέφτρα... (Μέχρι να αξιωθώ να την τελειώσω, θα έχω πάει σε ηλικία σύνταξης και θα μου βγει ένα ωραιότατο γεροντικό μυθιστόρημα φαντασίας ) Κάνε μια βόλτα, αν θες τη συμβουλή μου, αλλά ποτέ μην απομακρύνεσαι πολύ από μια ιστορία που φτιάχνεις. είναι κάτι σαν το λουλούδι που αφήνεις απότιστο, μπορεί να αντέξει λίγες μέρες αλλά μετά θα σου κατσιάσει και θα σου πεθάνει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
manstredin Posted August 24, 2009 Share Posted August 24, 2009 Το μισοαρχινισμένο-μισοτελειωμένο πιστεύω είναι για πολλούς ένα μεγάλο θέμα. Βέβαια, κρίνω εξ' ιδίων τα αλλότρια, χεμ χεμ, αλλά έχει καταντήσει να είναι ο εφιάλτης του χαρακτήρα...Σχεδόν τους ακούω στο κεφάλι μου να φωνάζουν "Οχιιιιί" κάθε φορά που κλείνω το pc. Ουφ, τις περισσότερες φορές είναι θέμα πειθαρχίας... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted August 25, 2009 Share Posted August 25, 2009 (Μέχρι να αξιωθώ να την τελειώσω, θα έχω πάει σε ηλικία σύνταξης και θα μου βγει ένα ωραιότατο γεροντικό μυθιστόρημα φαντασίας ) Α, τότε να χαίρεσαι! Διότι ένα μεγάλο μέρος επιτυχημένων συγγραφέων εξωτερικού, ονόματα-δε-λέμε-υπολέιψεις-δε-θίγουμε, άρχισαν να γράφουν και να εκδίδουν και να έχουν επιτυχία μετά την σύνταξη. Οπότε τι sε τρομάζει; Η επαπειλούμενη επιτυχία μήπως; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted August 25, 2009 Share Posted August 25, 2009 Α, τότε να χαίρεσαι! Διότι ένα μεγάλο μέρος επιτυχημένων συγγραφέων εξωτερικού, ονόματα-δε-λέμε-υπολέιψεις-δε-θίγουμε, άρχισαν να γράφουν και να εκδίδουν και να έχουν επιτυχία μετά την σύνταξη. Οπότε τι sε τρομάζει; Η επαπειλούμενη επιτυχία μήπως; Η τόσο κλαμένες αναγνώριση, επιτυχία και οικονομική επιβράβευση ήρθαν επιτέλους στην αγκαλιά του Ντίνου λίγους μήνες πριν τα 99α γενέθλια του. «Επιτέλους!» έκρωξε, «Εκείνο το δερμάτινο τζάκετ που ονειρευόμουν, η Πόρσε, τα ταξίδια, οι γυναίκες, επιτέλους τώρα θα…αγκ, γκουχ-γκουχ-γκουχ…χρρρ-γκουχ…φλεγμ-γκουχ-γκαχ… αργκχχχχχ …» Γδντούπ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted August 25, 2009 Share Posted August 25, 2009 (edited) ^ Αγαπητέ Ντίνο, το χιούμορ σου έχει αρχίσει να με τρομάζει... Και έτσι για να ξέρεις, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΑ ΑΥΤΑ! @Naroualis Βασικά, δεν θα ήθελα να διαβάζει κάποιος την Κλέφτρα μου και να του μυρίζει χαμομήλι, τήλιο και φασκόμηλο. Άλλες μυρωδιές είχα στο νου μου... Πιο σκληρές, επιθετικές, σαν το πιπέρι ή το σπίρτο. @Martin_D. Κάνε μια βόλτα, αν θες τη συμβουλή μου, αλλά ποτέ μην απομακρύνεσαιπολύ από μια ιστορία που φτιάχνεις. είναι κάτι σαν το λουλούδι πουαφήνεις απότιστο, μπορεί να αντέξει λίγες μέρες αλλά μετά θα σουκατσιάσει και θα σου πεθάνει. Με τρομάζεις κι εσύ! Καλά, καλά, θα την ξαναπιάσω... Μέχρι την άνοιξη θα είναι έτοιμη, εντάξει; Edited August 25, 2009 by Cassandra Gotha Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Martin Ocelotl Posted August 25, 2009 Share Posted August 25, 2009 ο φόβος φυλάει τα έρημα καλή μου. Ο φόβος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted August 27, 2009 Share Posted August 27, 2009 Αν μπορεί κανείς να με βοηθήσει ν' αποφασίσω, θα το εκτιμούσα ιδιαιτέρως. 1η Σεπτεμβρίου θα πάρω την τελική απόφαση Δεν μπορώ να σου πω τι να γράψεις, αλλά μπορώ να σου πω τι να μη γράψεις, αν δεν το έχει ήδη κάνει κάποιο πιο οικείο σου πρόσωπο. 4) Ashes of temptation: 40Κ περιπέτεια, με υψηλές φιλοδοξίες ότι θα αρέσει στην Black Library. Με γαργαλάει, αλλά είναι το λιγότερο δουλεμένο απ' όλα κι αυτό που θα χρειαστεί την περισσότερη ενέργεια, όντας σ' ένα ύφος αρκετά ξένο από μένα. Δυο σοβαροί λόγοι: α) Μόλις αντιλήφθηκες ότι ο χρόνος σου είναι περιορισμένος, θα τον αφιερώσεις σε βιβλίο το μπορεί να εκδόσει μόνο ένας οίκος σε ολόκληρο τον κόσμο; Και αν λειτουργεί σαν τους άλλους οίκους του χώρου, δε θα μπορέσει καν να εξετάσει το χειρόγραφό σου. Όχι από κακή πρόθεση, αλλά γιατί δε διαθέτει το προσωπικό (τα λεγόμενα unsolicited χειρόγραφα πάνε αυτομάτως στα σκουπίδια) β) Εκτός από τον Jordan, ξέρεις κανέναν άλλο που να ξελάσπωσε ποτέ από τον χώρο των franchise; Κι εκείνος έγραφε Κόναν, όχι to novelization του Underworld 3. Πολλοί ξεκινάνε με game και tie-in novels πιστεύοντας ότι θα φτιάξουν όνομα στην πιάτσα και μετά θα εκδώσουν τα άλλα έργα τους. Κι αυτό δε συμβαίνει εν γένει γιατί όσο περιορισμένο είναι το κοινό για, ας πούμε, μια νουβέλα D&D, άλλο τόσο βέβαιο είναι. Θα τα πάρει τα βιβλία για να δει τους αγαπημένους του ήρωες σε δράση κι ας είναι κακογραμμένα. Κι αφού δεν έχει πολύ σοβαρά κριτήρια αυτό το κοινό, ούτε κανέναν μπορεί ποτέ να αναδείξει, ούτε και κανέναν της προκοπής του σερβίρουν. Εν ολίγοις, αυτή είναι δουλειά για μέτριους. Κι εσύ δεν είσαι μέτρια. [Τα ίδια ισχύουν κι αν με τον όρο "rpg" εννοείς κάτι "δεμένο" με συγκεκριμένο κόσμο/κανόνες που δε σου ανήκουν] Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 27, 2009 Share Posted August 27, 2009 β) Εκτός από τον Jordan, ξέρεις κανέναν άλλο που να ξελάσπωσε ποτέ από τον χώρο των franchise; Κι εκείνος έγραφε Κόναν, όχι to novelization του Underworld 3. Πολλοί ξεκινάνε με game και tie-in novels πιστεύοντας ότι θα φτιάξουν όνομα στην πιάτσα και μετά θα εκδώσουν τα άλλα έργα τους. Κι αυτό δε συμβαίνει εν γένει γιατί όσο περιορισμένο είναι το κοινό για, ας πούμε, μια νουβέλα D&D, άλλο τόσο βέβαιο είναι. Θα τα πάρει τα βιβλία για να δει τους αγαπημένους του ήρωες σε δράση κι ας είναι κακογραμμένα. Κι αφού δεν έχει πολύ σοβαρά κριτήρια αυτό το κοινό, ούτε κανέναν μπορεί ποτέ να αναδείξει, ούτε και κανέναν της προκοπής του σερβίρουν. Εν ολίγοις, αυτή είναι δουλειά για μέτριους. Κι εσύ δεν είσαι μέτρια. R.A. Salvatore, M. Weiss και Gregg Keyes σου κάνουν ως παραδείγματα; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted August 27, 2009 Share Posted August 27, 2009 R.A. Salvatore, M. Weiss και Gregg Keyes σου κάνουν ως παραδείγματα; Τον τελευταίο δεν τον ήξερα. Οι άλλοι δύο ούτε είναι τίποτε κολοσσοί της αυγγραφής (και μιλάω στυλιστικά, όχι αν τους έδωσαν κάνα Νόμπελ), ούτε το έργο τους χωρίς το δεκανίκι του D&D πήγε μακριά - οι μονόφθαλμοι στους τυφλούς. Υποθέτω μπορείς να βρεις κι άλλες εξαιρέσεις, πιο χτυπξτές, αλλά εξαιρέσεις θα είναι, μέσα σε ένα απρόσωπο κι αδιάφορο πλήθος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 27, 2009 Share Posted August 27, 2009 (edited) Υποθέτω μπορείς να βρεις κι άλλες εξαιρέσεις, πιο χτυπξτές, αλλά εξαιρέσεις θα είναι, μέσα σε ένα απρόσωπο κι αδιάφορο πλήθος. O Keyes είχε γράψει κάτι Babylon 5 νουβέλες. Επίσης πρόσθεσε μέσα και την Katherine Kerr (που στην Ελλάδα δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή) ενώ διάφοροι πετυχημένοι συγγραφείς έχουν περάσει από αρπιτζονουβέλες, πχ η Laurell Hamilton είχε γράψει κάποτε μια νουβέλα για Ravenloft, όταν ακόμα ήταν γνωστή για το ντεμπούτο της που ήταν gothic Lord of the Rings και πριν την Anita Blake. Αν και αν το πολυψάξουμε, και ο Moorcock στο Tarzan Magazine έγραφε ιστορίες όταν έγραψε τον Elric. ΥΓ: Όχι ότι διαφωνώ με το σκεπτικό σου, δίκιο έχεις, απλά κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου. Edited August 27, 2009 by Nihilio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted August 28, 2009 Share Posted August 28, 2009 O Keyes είχε γράψει κάτι Babylon 5 νουβέλες. Επίσης πρόσθεσε μέσα και την Katherine Kerr (που στην Ελλάδα δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή) ενώ διάφοροι πετυχημένοι συγγραφείς έχουν περάσει από αρπιτζονουβέλες, πχ η Laurell Hamilton είχε γράψει κάποτε μια νουβέλα για Ravenloft, όταν ακόμα ήταν γνωστή για το ντεμπούτο της που ήταν gothic Lord of the Rings και πριν την Anita Blake. Αν και αν το πολυψάξουμε, και ο Moorcock στο Tarzan Magazine έγραφε ιστορίες όταν έγραψε τον Elric. ΥΓ: Όχι ότι διαφωνώ με το σκεπτικό σου, δίκιο έχεις, απλά κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου. Τυχερή η Χάμιλτον, που ξέφυγε. Μερικοί ξεκινάνε με δικά τους έργα, μετά οι λογαριασμοί και τα δάνεια τους αναγκάζουν να γράψουν μια νουβέλα κατά παραγγελία και στο τέλος τελματώνονται εκεί. Όταν είπα "μόνο ο Jordan" το είπα γιατί πραγματικά μόνο αυτόν μπόρεσα να θυμηθώ. Αλλά ίσως ακούστηκε σαν γενίκευση. Το ακριβές σκπετικό μου είναι "αν ήταν ο ένας στους δέκα να ξεκινά έτσι και να αναδεικνύεται, όποιος εμπιστεύεται το ταλέντο του, μπορεί να επιλέξει κι αυτόν τον δρόμο. Αλλά είναι καν ο ένας στους εκατό τελικά;" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 28, 2009 Share Posted August 28, 2009 Τυχερή η Χάμιλτον, που ξέφυγε. Μερικοί ξεκινάνε με δικά τους έργα, μετά οι λογαριασμοί και τα δάνεια τους αναγκάζουν να γράψουν μια νουβέλα κατά παραγγελία και στο τέλος τελματώνονται εκεί. Όταν είπα "μόνο ο Jordan" το είπα γιατί πραγματικά μόνο αυτόν μπόρεσα να θυμηθώ. Αλλά ίσως ακούστηκε σαν γενίκευση. Το ακριβές σκπετικό μου είναι "αν ήταν ο ένας στους δέκα να ξεκινά έτσι και να αναδεικνύεται, όποιος εμπιστεύεται το ταλέντο του, μπορεί να επιλέξει κι αυτόν τον δρόμο. Αλλά είναι καν ο ένας στους εκατό τελικά;" Κατά βάση όποιος έχει ταλέντο κάποια στιγμή ξεφεύγει. Οι περισσότεροι που έχουν μείνει κολλημένοι δεν μπορούν να ξεπεράσουν το επίπεδο του hack writer και μένουν εκεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.