Jump to content

Τρεκικός Καναπές


DinoHajiyorgi
 Share

Recommended Posts

Tapestry

 

Πολύ καλό και συγκινητικό επεισόδιο σε τόσα πολλά επίπεδα. Ένα από τα κλασσικά μοτίβα του φανταστικού (αναθεώρηση παρελθόντος - Ντίκενς style) πολύ καλά παρουσιασμένο, δίνει βάθος και εμπλουτίζει τον χαρακτήρα του Πικάρντ. Δεν θυμάμαι αν είχε αναφερθεί ποτέ πριν ότι είχε τεχνητή καρδιά.

 

Το σενάριο με άγγιξε και προσωπικά, καθώς βρίσκομαι σε μια περίοδο της ζωής μου όπου κοιτάζοντας στο που έχω φτάσει, και τι προβλήματα κουβαλάω, συμπεραίνω δυστυχώς ότι φοράω την γαλάζια στολή του αστροστόλου. :(

Link to comment
Share on other sites

Ένα από τα καλύτερα επεισόδια αναφορικά με τις ανθρώπινες επιλογές και τις συνέπειές τους, τα πάθη, το κίνητρο για ζωή και γενικότερα τις αντιθέσεις της ανθρώπινης φύσης.

Κεντρικός χαρακτήρας ο αγαπημένος Picard, αλλά άξιος οικοδεσπότης ο λατρεμένος Q.

Ελπίζω να το ξανα-χαρήκατε όλοι. ;-)

Link to comment
Share on other sites

Χμμ... εχμ... και τώρα φαντάζομαι όλοι περιμένετε να δείτε αν άλλαξα γνώμη για τον Q, ε;

Λίγο. Μάλλον όχι αρκετά για να μπω στην ομάδα όσων τον συμπαθούν.

 

Τώρα, για το επεισόδιο, η αλήθεια είναι ότι στην αρχή δε μου άρεσε, αλλά στη συνέχεια είδα πολλά ενδιαφέροντα σημεία και φυσικά την αναπόφευκτη κατάληξη που εξήγησε και τον τίτλο.

Ντίνο, έχω την εντύπωση ότι κάπου είχα ξανακούσει για την τεχνητή καρδιά του Πικάρ, αλλά δεν είμαι σίγουρη αν είχε γίνει σε παρελθόν επεισόδιο ή κάπου σε πράγματα που έχω δει σκόρπια.

Link to comment
Share on other sites

Tapestry, μέσα στα 10 αγαπημένα μου επεισόδια όλου του Σταρ Τρεκ.

Τι να πρωτοπώ; Ίσως και να έχω ξαναμιλήσει γι' αυτό σε άλλο τόπικ παλιότερα, δεν ξέρω.

Θυμάμαι πως την πρώτη φορά που το είδα είχε επάνω μου ένα αντίκτυπο βαθύ, παρόμοιο με αυτό που μου είχε αφήσει η ταινία Dead Poets Society. Από το σημείο της μπλε στολής και έπειτα με καθηλώνει κάθε φορά που το βλέπω. Εκπληκτικό ψυχολογικό περιεχόμενο, αριστοτεχνικά δοσμένο. Και πόσο συμφώνησα με τον Picard όταν έλεγε στον Riker ότι χρωστάει ευγνωμοσύνη στον Q, θυμάμαι ότι την πρώτη φορά που το είδα το είπα σχεδόν ταυτόχρονα μαζί του. Από τις αγαπημένες στιγμές, επίσης, τα γέλια του Picard τη δεύτερη φορά.

Τον Q τον γούσταρα σαν χαρακτήρα ούτως ή άλλως πριν δω το συγκεκριμένο επεισόδιο, αλλά σ' αυτό ανέβηκε πολύ η εκτίμησή μου, η οποία ανέβηκε και ακόμη περισσότερο αργότερα (όχι απαραίτητα τόσο στο 'άτομο' Q μόνο, αλλά στον χαρακτήρα της σειράς), αλλά δεν θα σποϊλεριάσω το πότε, χεχε!

Η τεχνητή καρδιά είχε αναφερθεί παλιότερα, μάλιστα είχε κάνει και κάποια επέμβαση σχετικά μ' αυτήν, δεν θυμάμαι ακριβώς τι, η Dr. Pulaski.

Link to comment
Share on other sites

Πότε είναι ο επόμενος καναπές;

Δεν ξέρουμε ακόμα. Διπλό γαρ.

Link to comment
Share on other sites

Ωχ, δεν είχα δει ότι ήταν διπλό, αλλά με λίγη καλή προσπάθεια, αύριο γύρω στις 9.30 μπορούμε.

Edited by Tiessa
Link to comment
Share on other sites

Ωχ, δεν είχα δει ότι ήταν διπλό, αλλά με λίγη καλή προσπάθεια, αύριο γύρω στις 9.30 μπορούμε.

OK!

Link to comment
Share on other sites

Birthright

Σηκώνει κουβέντα κατά πόσο είχε δίκιο ο Γουόρφ; Αν ήταν σωστές οι πράξεις του; Αυτοί είναι οι Κλίνγκον και όλοι γνωρίζουμε κάτι από "εθνική υπερηφάνια". Αυτό που μου άρεσε εμένα ήταν ο διοικητής, ένας καλός Ρωμουλανός.

 

Χαρά μου που "ξαναείδα" τον γιατρό Μπασίρ. Ωραία και η ιστορία με τα όνειρα του Ντάτα.

 

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Το κομμάτι με τον Γουόρφ μού φάνηκε ενδιαφέρον. Γενικά τέτοιου τύπου διλήμματα τα βλέπουμε συχνά στο TNG.

Από την άλλη, τα όνειρα του Data ξεκίνησαν πολύ δυναμικά, αλλά η αλήθεια είναι ότι περίμενα να πλεχτούν κάπως στον ιστό της ιστορίας και ξαφνικά έμεινε λίγο μετέωρο το όλο θέμα, σαν να ξεχάστηκε εντελώς στο δεύτερο επεισόδιο. Περίμενα κάτι πιο εντυπωσιακό.

Ειδα όμως για πρώτη φορά λίιιγο, λιγουλάκι τοπογραφία από Deep Space Nine, κι αυτό μου άνοιξε την όρεξη.

 

Edit: μα πόσα τυπογραφικά να κάνει κανείς σε τέσσερις γραμμές;

Edited by Tiessa
Link to comment
Share on other sites

Είχαμε πολύ καιρό να δούμε ST με τη Μαργαρίτα και πολύ το χάρηκα, χθες. Πολύ καλές ιστορίες και οι δύο.

Μας συγκίνησε η ιστορία του Data, διότι ήταν περισσότερο φιλοσοφική, αγγίζοντας την εσωτερική ουσία του ανθρώπου και την εξέλιξή του, χωρίς να ασχολείται με πιο άμεσες καταστάσεις, όπως εκείνη του Worf.

Στη δεύτερη ιστορία, μας έκανε πολύ καλή εντύπωση η θέση του Ρωμυλιανού διοικητή, η ειρηνική συνύπαρξη των δύο φυλών, αλλά κυρίως τα ζητήματα της ταυτότητας και της διαφορετικότητας που θίχτηκαν.

Link to comment
Share on other sites

Θελετε να δούμε το Starship mine, απόψε;

 

(Επόμενος καναπές Κυριακή ή και αργότερα).

Link to comment
Share on other sites

Το είδα νωρίτερα από τη συνηθισμένη ώρα, διότι νυστάζω τρελά απόψε.

Δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα, αλλά θα ήθελα ένα επεισόδιο μόνο με τον Data και τον Hutchinson να μιλούν για ώρες. :devil2:

Link to comment
Share on other sites

Starship Mine

Το είδα νωρίτερα από τη συνηθισμένη ώρα, διότι νυστάζω τρελά απόψε.

Δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα, αλλά θα ήθελα ένα επεισόδιο μόνο με τον Data και τον Hutchinson να μιλούν για ώρες. :devil2:

Μου άρεσε. Διαφορετικό και καλό. Die Hard στο Enterprise. Και ο Data στην αρχή ξεκαρδιστικός.

 

Πρώτη εμφάνιση του Tim Russ στο Star Trek (σύμφωνα με το Memory Alpha).

 

O τελικός διάλογος κρύβει την σημασία του:

 

Picard: "I only wish I had the opportunity to use it on a horse."

Worf: "Of course."

 

Λέγεται ότι στην Αμερική, σε έναν χώρο με κόσμο, όπως σε ένα ασανσέρ, αν πεις "A horse is a horse" και περιμένεις λίγο, θα υπάρξει εγγυημένα κάποιος που θα συμπληρώσει "οf course-of course". Από την παλιά κωμική τηλεοπτική σειρά "Mister Ed" με ένα άλογο που μιλάει. Είναι κλασσικοί στίχοι από τους τίτλους.

Link to comment
Share on other sites

Αιφνιδιαστική επίσκεψη γονέων που περνούσαν από κάτω κατέληξε σε τρίωρο μετά φαγητού.

Κοινώς δεν μπορέσαμε να δούμε το επεισόδιο απόψε.

Θα επανέλθω όταν το δω να σχολιάσω και στο μεταξύ δεν κοιτάζω τι γράψατε για να αποφύγω τα spoilers.

Link to comment
Share on other sites

Μου αρέσει πολύ αυτό το επεισόδιο. Μου αρέσει πολύ το άδειο Enterprise, είναι πολύ ενδιαφέρον να το βλέπεις κι έτσι και να σκέφτεσαι πόσο διαφορετικό είναι ανάλογα με το τι συμβαίνει μέσα. Και, παραδόξως, όταν το έβλεπα άδειο και έβλεπα τον Picard να κοιτάει τη Γέφυρα, τότε σκέφτηκα 'τι έχει περάσει αυτό το σκάφος, πόσα πράγματα έχει κάνει, πόσα έχουν γίνει εκεί μέσα'. Θα ήθελα μια μέρα να ήμουν εκεί μόνος και να περιηγούμαι! Γέλασα κι εγώ πολύ με τον Data, εξαιρετικός ο Brent Spiner για μία ακόμη φορά.

Link to comment
Share on other sites

Επιτέλους, το είδα κι εγώ.

Καλό ήταν. Πολύ γέλιο στην αρχή με τον Data να μιμείται τον call-me Hutch!

Πλούσια περιπέτεια μέσα στο μισοσκότεινο Enterprise. Θα ήθελα να είχε δυο λογάκια ακόμα γι αυτούς τους πειρατές, αλλά εντάξει, δεν πειράζει.

Link to comment
Share on other sites

Επανέρχομαι δριμύτερη για επεισόδιο απόψε. Lessons;

Νά'σαι καλά, κάτι είχα ανάγκη για να ζεστάνω το μέσα μου απόψε, μέσα στο γενικό ψύχος. :good:

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Lessons

Κι εκεί που νόμιζα ότι το επεισόδιο είναι "Η καθημερινή ζωή στο Enterprise" όταν όλα πάνε καλά, νάσου και σκάει το επείγον!

Για μια στιγμή φοβήθηκα ότι βλέπαμε κανένα Ερινυακό του τύπου The Edge of Forever, αλλά τουλάχιστον αυτό το σώσανε. Τώρα, να πω ότι λίγο ... :cray: Ε, να το πω! Τι να κάνω; Συγκινούμαι στους χωρισμούς... :blush:

Edited by Tiessa
Link to comment
Share on other sites

Lessons

Κι εκεί που νόμιζα ότι το επεισόδιο είναι "Η καθημερινή ζωή στο Enterprise" όταν όλα πάνε καλά, νάσου και σκάει το επείγον!

Για μια στιγμή φοβήθηκα ότι βλέπαμε κανένα Ερινυακό του τύπου The Edge of Forever, αλλά τουλάχιστον αυτό το σώσανε. Τώρα, να πω ότι λίγο ... :cray: Ε, να το πω! Τι να κάνω; Συγκινούμαι στους χωρισμούς... :blush:

Μαζί σου Βάσω.

 

Πως το είχα ξεχάσει αυτό; Ήταν έξοχο. Το όλο επεισόδιο ήταν σαν ένα ευχάριστο διάλειμμα, μια εικόνα της πιο καθημερινής ζωής στο Έντερπραϊζ. Φυσικά δίνεται η ευκαιρία για να λάμψει ο Πικάρντ, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν καλές στιγμές με Ράικερ, Κράσερ και Τρόι. Όμορφες γλυκές στιγμές. Και μετά ξαφνικά χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια του θεατή, και όλο το σασπένς παίζεται στο πρόσωπο του καπετάνιου. Ένα επεισόδιο που όντως ζέστανε την καρδιά μου, και ταυτόχρονα με συγκίνησε έντονα.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..