Jump to content

Τι Γράφετε Τελευταία;


Βάρδος
 Share

Recommended Posts

Ο πίνακας δίνει εποπτεία που δεν μπορεί να χωρέσει όλη μαζί σε μια οθόνη. Οι σημειώσεις στο word (ή σε όποιο άλλο εξειδικευεμένο πρόγραμμα) χωράνε πληροφορία που δεν μπορεί να χωρέσει στον πίνακα. Για μένα τουλάχιστον, και τα δύο είναι αναγκαία.

Edited by mman
Link to comment
Share on other sites

γράφω μία περιπέτεια του φίλου μου(πλέον) Κνιλλ

και ακριβώς αυτή την στιγμή τον βάζω να πηγαίνει από το Δ στο Ξ(στο Ω θα φτάσωμεν άυριο γιατί μας έχει μείνει ένα τελευταίο κομμάτι της λύσης του μυστηρίου)

γιατί απλά μπορώ!

 

2900 words and counting... :)

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Υπάρχουν και τα προγράμματα του Η/Υ που βοηθάν σε αυτό, αλλά και ο πίνακας φαίνεται να είναι εξίσου βοηθητικός.

Ποια προγράμματα μπορούν να βοηθήσουν γι' αυτή τη δουλειά;

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχουν και τα προγράμματα του Η/Υ που βοηθάν σε αυτό, αλλά και ο πίνακας φαίνεται να είναι εξίσου βοηθητικός.

Ποια προγράμματα μπορούν να βοηθήσουν γι' αυτή τη δουλειά;

Εγώ χρησιμοποιώ το ywriter, αλλά μπορείς να βρεις πληροφορίες και απόψεις για πολλά βοηθήματα εδώ

Link to comment
Share on other sites

Εγώ χρησιμοποιώ το ywriter, αλλά μπορείς να βρεις πληροφορίες και απόψεις για πολλά βοηθήματα εδώ

 

Φοβερό το ywriter!

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχουν και τα προγράμματα του Η/Υ που βοηθάν σε αυτό, αλλά και ο πίνακας φαίνεται να είναι εξίσου βοηθητικός.

Ποια προγράμματα μπορούν να βοηθήσουν γι' αυτή τη δουλειά;

Εγώ χρησιμοποιώ το ywriter, αλλά μπορείς να βρεις πληροφορίες και απόψεις για πολλά βοηθήματα εδώ

Ευχαριστώ πολύ!

Link to comment
Share on other sites

Εγώ χρησιμοποιώ το ywriter, αλλά μπορείς να βρεις πληροφορίες και απόψεις για πολλά βοηθήματα εδώ

 

Φοβερό το ywriter!

Μου αρέσει πολύ επειδή ο δημιουργός είναι και ο ίδιος συγγραφέας και ξέρει τι θέλει. Και το δίνει και εντελώς δωρεάν.

Link to comment
Share on other sites

Ξεκινάω ένα διήγημα (μπορεί να βγει και νουβέλα) που βασίζεται σε αληθινή οικογενειακή ιστορία παλιών χρόνων. Μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον εγχείρημα.

Link to comment
Share on other sites

Γράφω μια γύρω-στις-40.000-λέξεις ιστορία, με τίτλο "Το Σπαθί και ο Δράκος" (τα τέσσερα πρώτα κεφάλαια υπάρχουν στη Βιβλιοθήκη Φάντασυ -- σταδιακά θα ανεβάζω και τα υπόλοιπα!) Αφορά τρεις εφήβους, τον Άρη, τον Πέτρο και την Αφροδίτη, που, αφού βρέθηκαν κατάλληλοι, αναγκάζονται να σκοτώσουν έναν Δράκο, για να υπάρξει Ειρήνη στον Κόσμο... Αν και θα μπορούσε να σταθεί σαν αυτοτελής ιστορία (δε γίνεται, όμως, γιατί αφήνει κάποια "ερωτήματα" στο τελευταίο Κεφάλαιο, απ' ό,τι έχω σκεφτεί), σκοπεύω να γράψω τη συνέχειά του, με τίτλο "Στην Αίθουσα του Βασιλικού Βουνού" (τον τίτλο τον εμπνεύστηκα από τον τίτλο ενός μουσικού κομματιού με σχεδόν ίδιο όνομα: In the Hall of the Mountain King). Εκεί, θα αναπτυχθεί κατά πολύ ο Κόσμος, συν το ότι ένας "ασήμαντος" χαρακτήρας στο πρώτο, γίνεται αρκετά κύριος στο δεύτερο!!!

Edited by GeoVa
Link to comment
Share on other sites

Γράφω μια γύρω-στις-30.000-λέξεις ιστορία, με τίτλο "Το Σπαθί και ο Δράκος" (τα τέσσερα πρώτα κεφάλαια υπάρχουν στη Βιβλιοθήκη Φάντασυ -- σταδιακά θα ανεβάζω και τα υπόλοιπα!) Αφορά τρεις εφήβους, τον Άρη, τον Πέτρο και την Αφροδίτη, που, αφού βρέθηκαν κατάλληλοι, αναγκάζονται να σκοτώσουν έναν Δράκο, για να υπάρξει Ειρήνη στον Κόσμο... Αν και θα μπορούσε να σταθεί σαν αυτοτελής ιστορία (δε γίνεται, όμως, γιατί αφήνει κάποια "ερωτήματα" στο τελευταίο Κεφάλαιο, απ' ό,τι έχω σκεφτεί), σκοπεύω να γράψω τη συνέχειά του, με τίτλο "Στην Αίθουσα του Βασιλικού Βουνού" (τον τίτλο τον εμπνεύστηκα από τον τίτλο ενός μουσικού κομματιού με σχεδόν ίδιο όνομα: In the Hall of the Mountain King). Εκεί, θα αναπτυχθεί κατά πολύ ο Κόσμος, συν το ότι ένας "ασήμαντος" χαρακτήρας στο πρώτο, γίνεται αρκετά κύριος στο δεύτερο!!!

 

Καλή επιτυχία σε ότι γραφεις!! Είδα και την ηλικία σου στο προφίλ! Μπράβο που ασχολείσαι με τη συγγραφή απο τόσο μικρός! Συνέχισε έτσι με όρεξη και φαντασία!! :)

Link to comment
Share on other sites

Γράφω μια γύρω-στις-30.000-λέξεις ιστορία, με τίτλο "Το Σπαθί και ο Δράκος" (τα τέσσερα πρώτα κεφάλαια υπάρχουν στη Βιβλιοθήκη Φάντασυ -- σταδιακά θα ανεβάζω και τα υπόλοιπα!) Αφορά τρεις εφήβους, τον Άρη, τον Πέτρο και την Αφροδίτη, που, αφού βρέθηκαν κατάλληλοι, αναγκάζονται να σκοτώσουν έναν Δράκο, για να υπάρξει Ειρήνη στον Κόσμο... Αν και θα μπορούσε να σταθεί σαν αυτοτελής ιστορία (δε γίνεται, όμως, γιατί αφήνει κάποια "ερωτήματα" στο τελευταίο Κεφάλαιο, απ' ό,τι έχω σκεφτεί), σκοπεύω να γράψω τη συνέχειά του, με τίτλο "Στην Αίθουσα του Βασιλικού Βουνού" (τον τίτλο τον εμπνεύστηκα από τον τίτλο ενός μουσικού κομματιού με σχεδόν ίδιο όνομα: In the Hall of the Mountain King). Εκεί, θα αναπτυχθεί κατά πολύ ο Κόσμος, συν το ότι ένας "ασήμαντος" χαρακτήρας στο πρώτο, γίνεται αρκετά κύριος στο δεύτερο!!!

 

Go on George!;-)

Link to comment
Share on other sites

Εμφανής πρόοδος στην πλοκή με κάποιες αδυναμίες ακόμα στη 3η και την 7η σκηνή:

 

post-1396-0-53119500-1315639766_thumb.jpg

 

 

Καλά μετά από αυτή την εικόνα τι να πω?

Είναι τέλειο. Χώρια που έχει και οργάνωση. Εμένα αν με δεις όταν γράφω, παντού γύρω μου υπάρχουν ανοιγμένα ντοσιέ, τετράδια, χάρτες, πίνακες με οικ.δέντρα, κατάλογοι με ονόματα, προφητείες και ξόρκια....ένας χαμός και στη μέση όλων αυτών βρίσκομαι εγώ με το netbook αγκαλιά....Πως τα καταφέρνεις σε τόσο λίγο χώρο;

Link to comment
Share on other sites

Εμφανής πρόοδος στην πλοκή με κάποιες αδυναμίες ακόμα στη 3η και την 7η σκηνή:

 

post-1396-0-53119500-1315639766_thumb.jpg

 

 

Καλά μετά από αυτή την εικόνα τι να πω?

Είναι τέλειο. Χώρια που έχει και οργάνωση. Εμένα αν με δεις όταν γράφω, παντού γύρω μου υπάρχουν ανοιγμένα ντοσιέ, τετράδια, χάρτες, πίνακες με οικ.δέντρα, κατάλογοι με ονόματα, προφητείες και ξόρκια....ένας χαμός και στη μέση όλων αυτών βρίσκομαι εγώ με το netbook αγκαλιά....Πως τα καταφέρνεις σε τόσο λίγο χώρο;

 

Κι εγώ μια απ' τα ίδια! Αλλά επειδή ποτέ δεν ήμουν φίλος της εντροπίας, τώρα τελευταία έχω καταφέρει να το συμμαζέψω το πράγμα.

Link to comment
Share on other sites

Εμφανής πρόοδος στην πλοκή με κάποιες αδυναμίες ακόμα στη 3η και την 7η σκηνή:

 

post-1396-0-53119500-1315639766_thumb.jpg

 

Το μεγάλο ερώτημα είναι: Γιατί έχεις γεμίσει τον τόπο χαρτιά Α4, στα οποία γράφεις από δυο κουβέντες;

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι Α4. Είναι καρτέλες 10Χ15 εκ. και γράφω πάνω τους την περίληψη της κάθε σκηνής. Κανονικά θα έπρεπε να ήταν περισσότερες, κάπου 8 ανά sequence, αλλά ακόμα μαθαίνω και η πλοκή μου είναι κάπως απλοϊκή (που σημαίνει ότι σιγουρεύτηκα ότι δεν βγαίνουν τα γράμματα στην φωτογραφία). Μη με αγχώνεις τώρα που έχω μια ημερομηνία έναρξης, γιατί φοβάμαι ότι πάω να σκοτώσω μια καλή ιδέα!

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι Α4. Είναι καρτέλες 10Χ15 εκ. και γράφω πάνω τους την περίληψη της κάθε σκηνής. Κανονικά θα έπρεπε να ήταν περισσότερες, κάπου 8 ανά sequence, αλλά ακόμα μαθαίνω και η πλοκή μου είναι κάπως απλοϊκή (που σημαίνει ότι σιγουρεύτηκα ότι δεν βγαίνουν τα γράμματα στην φωτογραφία). Μη με αγχώνεις τώρα που έχω μια ημερομηνία έναρξης, γιατί φοβάμαι ότι πάω να σκοτώσω μια καλή ιδέα!

 

Αν σε αγχώνει το ότι αποκάλεσα τις κάρτες σου Α4, τότε μάλλον ο φυγόπονος Κύριος Μανωλιός που κρύβεται μέσα σου θέλει ένα χέρι ξύλο:lol:

Link to comment
Share on other sites

Γράφω κάτι μικρο, θα το ανεβάσω σύντομα, θέλω σχόλια παρακαλω. :book:

Link to comment
Share on other sites

Τίποτα, εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Είμαι στη φάση επεξεργασίας της έβδομης κατά σειρά ιδέας για μυθιστόρημα, η οποία (φτου-φτου μην την απορρίψω κι αυτή) φαίνεται πολλά υποσχόμενη.

 

Κανονικά, δεν ποστάρω σ' αυτό το τόπικ, αλλά αυτή τη φορά αξίζει τον κόπο.

Γιατί πριν από μισή ώρα, ένας τύπος που δεν με ξέρει ούτε με έχει διαβάσει ποτέ, μου εξήγησε ότι "δεν πρέπει με τίποτα να αφήσω το γράψιμο".

Βγήκα για δυο μπύρες. Οι λόγοι επίσης δύο. Στο σπίτι δεν είχα weiss και η κοντινή κάβα είναι κλειστή για διακοπές. Και το internet με αποσπά όταν θέλω να σκεφτώ για να γράψω.

Οπότε παίρνω το μπλοκάκι μου στρώνομαι στην κοντινότερη μπυραρία (June 1st 1935, σταθμός Μαρούσι), έξω στον πάγκο.

Μετά από καμιά ώρα και μόνο μισή μπλοκακοσελίδα πρόοδο (δυο σαν-τα-κρύα-τα-νερά παίχτριες στα διπλανά σκαμπό μπορούν να γίνουν πολύ πιο αποπροσανατολιστικές και από τον ίδιο τον παγκόσμιο ιστό αν μιλάνε για συγκεκιρμένα θέματα -sigh) έρχεται ξαφνικά ένας τύπος ο οποίος θέλει (πολύ ευγενικά) να μάθει "τι διαβάζω". Του εξήγω και η απάντηση είναι "Μη σταματήσεις για κάνενα λόγο. Ο φίλος μου κι εγώ σκεφτόμασταν τι ωραία που είναι που κάποιος έρχεται εδώ μόνος του, και όχι μόνο για να χαζολογήσει ή να πιει".

Προσπαθώ να τον προσγειώσω:

"Εεε, αυτή είναι η έβδομη προσπάθεια και από την ώρα που ήρθα δεν έγραψα παρά μόλις μισή σελίδα" (μόκο για τις παίχτριες δίπλα), αλλά δεν καταλαβαίνει τίποτα:

"Τίποτα δεν αξίζει αν δεν δοκιμάσεις χίλιες φορές" (ΟΚ, εδώ ζορίστηκα λίγο).

Τον καθησυχάζω ότι αυτή είναι μια τυπική και συνηθισμένη διαδικασία για μένα και ότι έχω δύο βιβλία πίσω μου που γράφτηκαν μ' αυτό τον τρόπο και τότε ο τύπος με στέλνει ρωτώντας με αν... σπουδάζω κάτι. Του εξηγώ γελώντας ότι είμαι κομμάτι παππούς για να σπουδάζω ακόμα και ο παίχτης αποδεικνύεται μόλις δεκαοχτώ (το μούσι τον έκανε να φαίνεται λίγο μεγαλύτερος). Πριν φύγει, δεν παραλείπει να μου επαναλάβει "μη σταματήσεις για τίποτα και για κανέναν".

Μάλλον πρέπει να το γράψω, ε;

 

Τώρα μου θύμησες ένα διήγημα που άρχισα και τελείωσα σε ένα coffee shop στο Amsterdam και το οποίο κάποιοι θεωρούν ότι είναι το καλύτερό μου! :dazzled:

 

 

 

Η απάντηση στην ερώτησή σου είναι: Φυσικά και πρέπει να το γράψεις!!!

 

 

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Αποφάσισα να ξαναδουλέψω δυο διηγήματα (2-3.000 λέξεις) που είχα γράψει παλιά (αιώνες πριν για την ακρίβεια) και πλέον ανατριχιάζω (και πάλι όχι με την καλή έννοια) κάθε φορά που τα θυμάμαι, κυρίως λόγω της πομπώδους γραφής από την οποία πάσχουν πολλά εφηβάκια με συγγραφικές φαγούρες. Οι κεντρικές ιδέες τους όμως εξακολουθούν να μου αρέσουν κι έτσι ίσως έχω κάτι ν' ανεβάσω στη βιβλιοθήκη σύντομα για ν' ακούσω τη γνώμη σας. Αν και δεν είμαι σίγουρη σε ποια κατηγορία θα τα έβαζα... κάτι σε ψυχολογικό/μεταφυσικό παρανάλωμα, έχουμε; ...

hmm.gif

Link to comment
Share on other sites

Χτες ξεκίνησα να γράφω κάτι καινούριο. Το εμπνεύστηκα απο ένα όνειρο που είδα πριν περίπου δύο μήνες. Ήταν περίεργο όνειρο! Δεν είναι η πρώτη φορά που δανείζομαι κάτι απο εικόνες ονείρων, αλλά είναι η πρώτη φορά που γράφω ολόκληρη ιστορία βασισμένη εκεί.

 

Φυσικά όλες αυτές τις μέρες που ακολούθησαν απο τότε, το επεξεργαζόμουν μέσα στο μυαλό μου και το ανέπτυξα αρκετά. Έτσι, τώρα είπα να το αρχίσω!!

 

Και είναι τρόμου!!:devil2: Είναι η πρώτη ιστορία τρόμου που γράφω και είμαι ενθουσιασμένη! Είναι τοποθετημένο σε ένα ελληνικό, ορεινό χωριό το χειμώνα. Και χρησιμοποιώ και ελληνικά ονόματα. Δεν ήταν επιλογή ακριβώς, εκεί με οδήγησε το ίδιο το όνειρο απ' την αρχή. Μου άρεσε αυτό το περιβάλλον γιατί είναι διαφορετικό απ' όσα εχω γράψει.

 

Δεν έχω ιδέα πόσο μεγάλο θα βγει, όχι πολύ υποθέτω. Μια μικρή νουβέλα το πολύ. Αυτό με εκνευρίζει λίγο γιατί δεν συμπαθώ τις νουβέλες... ιδιαίτερα τις μικρές... :hmm:

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Λοιπόν, έκανα επιτέλους την αρχή και έγραψα το πρώτο κομμάτι μιας ιστορίας fantasy.

 

Αποφάσισα σαν άσκηση να το γράφω σε κομμάτια στο blog ώστε να εξασκηθώ, ελπίζω να μην πειράζει.

Το έχω ποστάρει στη βιβλιοθήκη.

 

-Είναι στα Αγγλικά

-Δεν έχει ξαναπεραστεί για τυχόν διορθώσεις πέρα των ορθογραφικών

 

Πάντως όσο έγραφα, τόσο πιο γρήγορα έμπαινα στο ρυθμό μου. Φοβερή αίσθηση η δημιουργία μιας δικής σου ιστορίας τελικά. :yahoo:

Edited by subdee
Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, έκανα επιτέλους την αρχή και έγραψα το πρώτο κομμάτι μιας ιστορίας fantasy.

 

Αποφάσισα σαν άσκηση να το γράφω σε κομμάτια στο blog ώστε να εξασκηθώ, ελπίζω να μην πειράζει.

 

-Είναι στα Αγγλικά

-Δεν έχει ξαναπεραστεί για τυχόν διορθώσεις πέρα των ορθογραφικών

 

Πάντως όσο έγραφα, τόσο πιο γρήγορα έμπαινα στο ρυθμό μου. Φοβερή αίσθηση η δημιουργία μιας δικής σου ιστορίας τελικά. :yahoo:

 

Εύγε! :good:

Link to comment
Share on other sites

Μετά από πάρα πολύ καιρό μού έχει έρθει μια ιδέα που θα ήθελα να κάτσω να στρωθώ και να την κάνω μυθιστόρημα. Έχω μια αρχή, έχω ένα τέλος που μου αρέσει πολύ, έχω τρεις κεντρικούς χαρακτήρες και καναδυό δευτερεύοντες, έχω μερικά ενδιάμεσα σημεία, και σιγά-σιγά φτιάχνεται η κοσμοπλασία του τόπου. Αυτό που μου φαίνεται δύσκολο είναι το ότι δεν έχω ξαναπιαστεί σοβαρά με τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος και το όλο εγχείρημα τού να μπουν όλα σε μια σειρά φαντάζει παλούκι πελώριο.

 

Το παράξενο (για μένα) είναι πως πρόκειται για μια ιστορία φάντασυ. Ποτέ δεν το περίμενα ότι θα ήθελα να γράψω μυθιστόρημα φάντασυ. Θέλω να φτιάξω χάρτες! Καταραμένο Σιλμαρίλλιον...

 

Τα λέω αυτά εδώ, μπας και το πάρω απόφαση να πιάσω δουλειά. Έχω κάνει μια πολύ μικρή αρχή του πρώτου κεφαλαίου, αλλά όλο διστάζω να συνεχίσω.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..