Τι διαβάζετε;

[Trison]

Ξεκινάω το Fight Club.

[Mesmer]

Είμαι στη μέση του Clockwork Orange, το οποίο διαβάζω στα αγγλικά. Είμαι πολύ περίεργος να μάθω πώς έχει μεταφραστεί στα ελληνικά όλη αυτή η nadsat (εφηβική) αργκό, που αποτελείται κυρίως από αγγλοποιημένες ρώσικες λέξεις (πχ horrorshow, που σημαίνει: ωραία, καλά, από το ρωσικό khorosho), αλλά κι από ηχομιμητικές λέξεις (πχ, my mother was boohoohooing, the old tick-tocker (καρδιά)). Άλλο που η γραμματική του ξεφεύγει επίσης αρκετά. Και δεν μιλάμε ότι γίνεται μια φορά στο τόσο. Όλο το βιβλίο είναι γραμμένο έτσι.

 

Αρκετά δύσκολο να το παρακολουθήσεις στην αρχή. Κάποιες λέξεις τις μαθαίνεις σιγά-σιγά, κάποιες άλλες απλά τις αποδέχεσαι. Αν τρώγεσαι να μάθεις, πάντως, υπάρχουν και τα ονλάιν nadsat λεξικά. Χρειάστηκε να τσεκάρω μερικές λέξεις από εκεί.

 

Η μετάφραση, πάντως, θα πρέπει να ήταν πολύ ζόρικη. Θα ήθελα να πετύχω και το ελληνικό βιβλίο κάποια στιγμή.

Edited January 12, 2015 by Mesmer

[Naroualis]

Τελείωσα χτες βράδυ το "Ερωτικό των τεσσάρων", από τους Λένα Διβάνη-Αύγουστο Κορτώ-Αμάντα Μιχαλοπούλου-Χρήστο Χωμενίδη.

 

Θεωρώ ότι το βιβλίο έπρεπε να λέγεται "το νευρωτικό των τεσσάρων". Ξεκινώντας από ένα αρκετά ανοιχτό πρώτο κεφάλαιο κι ως να φτάσουμε στο όγδοο (οι συγγραφείς γράφουν εναλλάξ, κάνοντας δύο "γύρους"), ο κάθε ένας τους βάζει στο χαρτί τις προσωπικές του νευρώσεις και μανίες. Κατίνες, γκέι, διαννοούμενοι του κwλου, ντετέκτιβ και φοραδίτσες, περιφέρονται ενδυόμενοι τα του χαμαιλέοντος, αλλάζοντας συμπεριφορά κατά το δοκούν (του εκάστοτε συγγραφέα).

 

Θεωρούσα ότι τέτοιου είδους προβλήματα έχουν μόνο οι "ερασιτεχνικά" γραμμένες συνεργατικές νουβέλες, όπως αυτή που γράψαμε πριν μερικά χρόνια στο σφφ. Αποδεικνύεται ότι ακόμη κι οι "επαγγελματίες" συγγραφείς έχουν σοβαρά προβλήματα συνεννόησης σε τέτοιες προσπάθειες.

[Δημήτρης]

Άρχισα την ανθολογία ''Ιστορίες με Μούμιες''.

[BladeRunner]

Έχω διαβάσει πέντε-έξι ιστορίες από την συλλογή Οι πύλες των ονείρων, του Τσαρλς Ντε Λιντ, που σίγουρα θα τελειώσω μέσα στην εβδομάδα. Προς το παρόν είμαι αρκετά ευχαριστημένος. Επίσης έχω αρχίσει την συλλογή Camera Obscura, του Σταμάτη Λαδικού, που λογικά θα τελειώσω αύριο. Μέχρι στιγμής οι εντυπώσεις είναι απόλυτα θετικές, μιλάμε για δυνατή πένα!

Edited January 12, 2015 by BladeRunner

[Naroualis]

Δυο σχολιάκια ακόμα, τώρα που είμαι ζεστή.

 

Αστείο, Γιάννης Παλαβός: Δεν ξετρελάθηκα. Δε λέω ότι δεν είχε τις καλές του στιγμές, αλλά για τόσο ντόρο που έγινε...

 

Πες μου πού θα πας, Πόπη Φιρτινίδου: Το τσίμπησα σαν προτεινόμενο από μια κοπέλα που εμπιστεύομαι την πένα της. Πάω στοίχημα ότι η ίδια δεν εμπιστεύεται την πένα της όσο εγώ, αν θεωρεί ότι η Φιρτινίδου γράφει καλύτερα από την ίδια. Δεν είναι κακό το βιβλίο, αντίθετα έχει τη θεματική του και μιλάει για πράγματα που φαίνεται να τα γνωρίζει, τη μουσική, την απώλεια, την αγάπη. Αλλά οι ηρωίδες της έχουν την ίδια φωνή, όλες. Δε μπορεί να έχουν όλες την ίδια φωνή.

[Nihilio]

Είμαι στη μέση του Clockwork Orange, το οποίο διαβάζω στα αγγλικά. Είμαι πολύ περίεργος να μάθω πώς έχει μεταφραστεί στα ελληνικά όλη αυτή η nadsat (εφηβική) αργκό, που αποτελείται κυρίως από αγγλοποιημένες ρώσικες λέξεις (πχ horrorshow, που σημαίνει: ωραία, καλά, από το ρωσικό khorosho), αλλά κι από ηχομιμητικές λέξεις (πχ, my mother was boohoohooing, the old tick-tocker (καρδιά)). Άλλο που η γραμματική του ξεφεύγει επίσης αρκετά. Και δεν μιλάμε ότι γίνεται μια φορά στο τόσο. Όλο το βιβλίο είναι γραμμένο έτσι.

 

Αρκετά δύσκολο να το παρακολουθήσεις στην αρχή. Κάποιες λέξεις τις μαθαίνεις σιγά-σιγά, κάποιες άλλες απλά τις αποδέχεσαι. Αν τρώγεσαι να μάθεις, πάντως, υπάρχουν και τα ονλάιν nadsat λεξικά. Χρειάστηκε να τσεκάρω μερικές λέξεις από εκεί.

 

Η μετάφραση, πάντως, θα πρέπει να ήταν πολύ ζόρικη. Θα ήθελα να πετύχω και το ελληνικό βιβλίο κάποια στιγμή.

Εχει μεταφραστει σχεδον κατα λεξη, με αποκορυφωμα το σκετο εργο φρίκης.

[Count Baltar]

Άρχισα να διαβάζω το Revival, το φρέσκο-φρέσκο του Παμμέγιστου (ένας είναι ο Παμμέγιστος και τον λένε Βασιλιά). Δεν ξέρω τι θα γίνει στη συνέχεια, αλλά στις πρώτες σελίδες η περιγραφή του πώς παίζει ένα παιδί με τα στρατιωτάκια του με έκανε να σκεφτώ δύο πράματα: 1) Διάολε, είχε βάλει κάμερα ο κερατάς και με παρακολουθούσε όταν ήμουν μικρός; 2) Γιατί δεν έχω ξαναδιαβάσει κάτι τόσο καλό και τόσο εκτεταμένο για κάτι τόσο χαρακτηριστικά αγορίστικο; KING RULES

[Mesmer]

 

Είμαι στη μέση του Clockwork Orange, το οποίο διαβάζω στα αγγλικά. Είμαι πολύ περίεργος να μάθω πώς έχει μεταφραστεί στα ελληνικά όλη αυτή η nadsat (εφηβική) αργκό, που αποτελείται κυρίως από αγγλοποιημένες ρώσικες λέξεις (πχ horrorshow, που σημαίνει: ωραία, καλά, από το ρωσικό khorosho), αλλά κι από ηχομιμητικές λέξεις (πχ, my mother was boohoohooing, the old tick-tocker (καρδιά)). Άλλο που η γραμματική του ξεφεύγει επίσης αρκετά. Και δεν μιλάμε ότι γίνεται μια φορά στο τόσο. Όλο το βιβλίο είναι γραμμένο έτσι.

 

Αρκετά δύσκολο να το παρακολουθήσεις στην αρχή. Κάποιες λέξεις τις μαθαίνεις σιγά-σιγά, κάποιες άλλες απλά τις αποδέχεσαι. Αν τρώγεσαι να μάθεις, πάντως, υπάρχουν και τα ονλάιν nadsat λεξικά. Χρειάστηκε να τσεκάρω μερικές λέξεις από εκεί.

 

Η μετάφραση, πάντως, θα πρέπει να ήταν πολύ ζόρικη. Θα ήθελα να πετύχω και το ελληνικό βιβλίο κάποια στιγμή.

Εχει μεταφραστει σχεδον κατα λεξη, με αποκορυφωμα το σκετο εργο φρίκης.

 

 

Κατάλαβα... άλλο βιβλίο στα ελληνικά.

[Nihilio]

 

 

 

Είμαι στη μέση του Clockwork Orange, το οποίο διαβάζω στα αγγλικά. Είμαι πολύ περίεργος να μάθω πώς έχει μεταφραστεί στα ελληνικά όλη αυτή η nadsat (εφηβική) αργκό, που αποτελείται κυρίως από αγγλοποιημένες ρώσικες λέξεις (πχ horrorshow, που σημαίνει: ωραία, καλά, από το ρωσικό khorosho), αλλά κι από ηχομιμητικές λέξεις (πχ, my mother was boohoohooing, the old tick-tocker (καρδιά)). Άλλο που η γραμματική του ξεφεύγει επίσης αρκετά. Και δεν μιλάμε ότι γίνεται μια φορά στο τόσο. Όλο το βιβλίο είναι γραμμένο έτσι.

 

Αρκετά δύσκολο να το παρακολουθήσεις στην αρχή. Κάποιες λέξεις τις μαθαίνεις σιγά-σιγά, κάποιες άλλες απλά τις αποδέχεσαι. Αν τρώγεσαι να μάθεις, πάντως, υπάρχουν και τα ονλάιν nadsat λεξικά. Χρειάστηκε να τσεκάρω μερικές λέξεις από εκεί.

 

Η μετάφραση, πάντως, θα πρέπει να ήταν πολύ ζόρικη. Θα ήθελα να πετύχω και το ελληνικό βιβλίο κάποια στιγμή.

Εχει μεταφραστει σχεδον κατα λεξη, με αποκορυφωμα το σκετο εργο φρίκης.

Κατάλαβα... άλλο βιβλίο στα ελληνικά.

Οχι, δεν ειναι κακη η μεταφραση

[watcher]

Λίγα λόγια για τα βιβλία που διάβασα..

 

1) Νυχτερινή βάρδια: Απ΄τις καλύτερες συλλογές διηγημάτων του Κίνγκ.

2) Ο μεσάζοντας: Μέτριο βιβλίο με κοιλιά χωρίς καθόλου δράση και πολλές φορές κουραστικό.Δεν ξέρω το πέριμενα διαφορετικό.

3) Φρανκενστάιν: Κλασικό βιβλίο πρωτότυπη ιστορία για την εποχή του,κύλησαν γρήγορα οι σελίδες και το χάρηκα.Μια μικρή κοιλιά την κάνει.

4) Κλοιός θανάτου: Δυνατή περιπέτεια με σφιχτή πλοκή,γραφή απλή χωρίς να κουράζει κι ο ήρωας ΤΖΑΚ ΡΙΤΣΕΡ

Edited January 13, 2015 by watcher

[BladeRunner]

Τα τρία μεγαλύτερα διηγήματα μου έχουν μείνει για να τελειώσω την συλλογή Οι πύλες των ονείρων του Τσαρλς Ντε Λιντ, την οποία ξεκίνησα την Δευτέρα. Είπα να είμαι πιο χαλαρός με το τουβλάκι αυτό. Πέντε αστεράκια δεν παίρνει, τα τέσσερα όμως τα έχει σίγουρα! Επίσης άρχισα το αστυνομικό Είχαν όλοι άλλοθι, του Εντ Μακμπέιν, που χαλαρά μέχρι αύριο θα το έχω τελειώσει.

[Δημήτρης]

Άρχισα το ''Κόσμος δίχως Άστρα'' του Πόουλ Άντερσον. 

[volyros]

Αρχισα το "Εφιαλτες του Μεσονυχτιου" του Dean Koontz.

[gregacm]

Εχω ξεκινησει το Χρησιμα Αντικειμενα, του Κινγκ. Νομιζω οτι η εισαγωγη με σποϊλεριασε σε περιπτωση που διαβασω τα Νεκρη Ζωνη και Κουτζο!!!

Edited January 15, 2015 by gregacm

[BladeRunner]

Άρχισα το Ο μεγάλος θάνατος του Βοτανικού, του Δημήτρη Μαμαλούκα.

[alanon]

Οι κατακτητες της Βραζιλίας-ρουφεν

[Δημήτρης]

Συνεχίζω με ''Το Χρώμα της Μαγείας''. Ήρθε η ώρα να δω και εγώ τι είναι επιτέλους αυτός ο περίφημος Δισκόκοσμος.

[volyros]

Εχω ξεκινησει το Χρησιμα Αντικειμενα, του Κινγκ. Νομιζω οτι η εισαγωγη με σποϊλεριασε σε περιπτωση που διαβασω τα Νεκρη Ζωνη και Κουτζο!!!

Αγαπημενο.Πολυ αγαπημενο!!Εχθες ολως τυχαιως εβαλα και ειδα για πολλοστή φορα την ταινια με τον ανεπαναληπτο Μαξ Φον Σιντοβ!!Να την δεις μολις το τελειωσεις!!

[gregacm]

Θα δειξει. Μαλλον, ναι, θα την δω!

[Old man & SiFi]

Αντιγράφω από το εξώφυλλο του Shelter της Susan Palwick :

"The three basic human needs are food, water...and shelter.

But in the late twenty-first century, compassion is a crime.

You can get your memories wiped just for trying to help."

 

Μάλλον αυτό διάβασα και μου κέντρισε το ενδιαφέρον και το αγόρασα.

Μόλις το τελείωσα, και νομίζω ότι πιό παραπειστική παρουσίαση δεν μπορούσε

να γίνει ! Οι 574 ( ! ) σελίδες του περιέχουν μερικά στοιχεία ΕΦ (τα οποία δεν

αναπτύσονται αρκετά) και το υπόλοιπο (χαρακτήρες πλοκή κλπ) θα μπορούσε

κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί σαν βάση γιά μιά τηλεοπτική σαπουνόπερα !

Μεγάλη απογοήτευση . . .

 

Ελπίζω το "The Sparrow" της Mary Doria Russell που αρχίζω να με αποζημιώσει.

Edited January 17, 2015 by Old man & SiFi

[watcher]

Τελείωσα τις '' Αστυνομικές ιστορίες '' του Πεσσόα τίποτα το αξιόλογο. Είχε τρείς υποθέσεις σε στυλ Αγκάθα Κρίστι που ο ήρωας Κουαρέσμα (γιατρός) τις έλυσε.Χάσιμο χρόνου.Καλό είναι να το αποφύγετε το συγκεκριμένο βιβλίο

[Cassandra Gotha]

Δανείστηκα από τη βιβλιοθήκη των Ιωαννίνων δυο αστυνομικά.

 

Το ένα είναι πολύ μικρό, το διάβασα σε ελάχιστο χρόνο.

Είναι το "Επικίνδυνες αποστολές στο Εδιμβούργο για τον επιθεωρητή Ρέμπους", του Ίαν Ράνκιν. Καλό ήταν, μου άνοιξε την όρεξη για αστυνομικά (που από καιρό έλεγα να πιάσω), και λέω να δοκιμάσω κι ένα μυθιστόρημα του Ράνκιν. Αυτό ήταν διηγήματα, επτά στο σύνολο, μικρά και γρήγορα, αλλά μου έκανε θετική εντύπωση το γεγονός ότι οι χαρακτήρες προλάβαιναν να σκιαγραφηθούν σε τόσο λίγο χώρο. Και το χιούμορ. Ιδίως σε μια ιστορία (την προτελευταία, νομίζω), διάβασα τις δυο πιο αστείες ατάκες που έχω πετύχει σε βιβλίο εδώ και πολύ καιρό. Σίγουρα ο επιθεωρητής Ρέμπους είναι -τελείως- κλισέ, αλλά δεν με πείραξε. Τον συμπάθησα. Ίσως να μετράει που δεν έχω διαβάσει άλλα αστυνομικά.

 

Το άλλο είναι το "Νεκρή Φύση με Χρυσάνθεμα", της Αλεξάνδρα Μαρίνινα. Ναι, ξέρω πώς ακούγεται ο τίτλος. Και ναι, έτσι είναι το βιβλίο, από όσο έχω διαβάσει μέχρι τώρα (λίγες σελίδες). Αλλά λέω να το συνεχίσω, από περιέργεια. Η γραφή μου φάνηκε παιδιάστικη, μπορώ να πω σαχλή, αλλά είμαι περίεργη τι σόι αστυνόμος είναι η πρωταγωνίστρια, η Αναστασία Καμένσκαγια, (την οποία αντιπάθησα αμέσως). 

Η συγγραφέας ήταν αστυνομικός η ίδια. Τα βιβλία της  έχουν μεταφραστεί σε 25 γλώσσες. Το αντίτυπο που κρατάω είναι του 2003. 

Αν το παλέψω μέχρι το τέλος, θα επανέλθω με το θάψιμο ή  με μια αναπάντεχα καλή άποψη.

Edited January 18, 2015 by Cassandra Gotha

[Ιρμάντα]

Τώρα The Witcher Η τελευταία ευχή. Και το τελειώνω και αυτό..

[georgezerv76]

Τα Σταφυλια της Οργης του Σταινμπεκ...